недела, декември 31, 2006

the Rushdie Experiment

Анонимен новинар (поради безбедносни причини) пишува за тоа како луѓето денеска го доживуваат Салман Ражди, скоро 17 години после клетвата наложена на него заради неговиот роман Сатански Стихови.

Во – експериментот Ражди авторот шета низ Техеран со книга на Ражди во ранец и дискретно се обидува да разговара со различни ле за тоа што за нив претставува чинот на Ражди.


The Rushdie dilemma, I began to understand, was no longer about the writer, but about Iranians—a dilemma that they felt they have to confront at some point of time, although no one is sure when that time will come or how this confrontation would be carried out, and against who.


If Rushdie were to dare visit Iran in the near future, he may or may not receive a fair trial, but he will receive a lot of empathy. But the sad truth is even though empathy is necessary and important for Rushdie in a place like Iran, it will most probably be conspicuously silent in the public space. And what good is that for a dead person.

сабота, декември 23, 2006

last christmas - како да се заработи пари од само еден збор


немам коментар, само линк и цитат

The song's Christmas theme was essentially a ruse to draw in the festive market as the lyrics were entirely about a failed relationship, which just happened to come to a head the previous Christmas. There were no other words or expressions within the lyrics with a seasonal theme or hint, except for a sleighbell effect during the instrumental interlude.


oh that xmas not too many people knew you were having toilet sex with a similar to you
(римувам де)

недела, декември 17, 2006

интересен наслов

Наидов на интересен наслов на Вест, каде што и те како има често интересни наслови. Сепак, овој толку ме заинтересира ем заинтригира што решив да го препишам на блог. Башка едно зборче во него би ми донело кликови повеќе ....ха ха

Помеѓу насловот а текстот се забележува блага шизофренија. додека насловот вришти и рика - КУПИ МЕ!!! МАЛОГРАЃАНИНУ! ОВДЕ ЌЕ ПРОЧИТАШ ЗА КУРВИ!! УРААА!! текстот го одзема цело задоволство и возбуда бидејќи зборот курва е заменет со зборот проститутка.

И сега се поставува основното прашање - Кој е курвата овде? Одбери точен одговор.

а. загрозените од серискиот убиец проститутки?
б. ВЕСТ

Прашањето е чисто реторичко. Одговорот е очигледен и се разбира дека не е а.

петок, декември 15, 2006

за мојот врсник

Gdanjsk osamdesete
Uzavrele tvornice
Dva puta se ne ?alju
Tenkovi na radnike
Tenkovi na radnike
Tenkovi na nas

(АзраПољска у мом срцу)


(додуша песната не е баш хронолошки точна со опишуваните настани кои започнаа во 1981 ама е најблиску што можев да најдам, башка Азра е!)

Имам 25 години. Се родив во пролетен ден. Кога имав 1 година милицијата уби матурант. Три дена после мојот прв роденден брутално беше претепан нареден матурант. Загинаа уште стотина други матуранти, студенти, рудари, бродоградетели, луѓе кои сакаа слобода или не сакаа ништо посебно. Загинаа заради бог знае што, без никаква особена причина. Загинаа и ги нема.

Се родив скоро пет месеци (без два дена) после 13 декември 1981. Пред 25 години.

На 13 декември во 1981 година пољаците на телевизија го видоа претседателот Војчех Јерузелски. Со смирен глас се обрати кон народот им рече дека од наредниот ден веќе ништо нема да биде исто. И не беше исто три години. На 13 декември интернираа 3000 луѓе. Сите од нив членови на Солидарност. Наредниот ден на улиците кружеа тенкови.. Три години полициски час. Три години апсолутна цензура. Секое писмо, секој телеграм отворан и читан. Три години кога се креваше слушалка на телефон се слушаше „разговорот е контролиран„ Три години глад и беда. Три години во продавници има само киселина. Три години се чекаат километарски редици за леб. Три години очекување да тропнат на твојата врата и да те однесат во непознат правец. Неброени жртви, нелегални емигранти кои бегаа од пеколот.

На прашањето зошто имаше воена состојба во Полска не е лесно да се даде одговор. И после 25 години ништо не е сигурно и никој не може да даде 100% одговор. Официјално Јерузелски во својот патетично-драматичен говор на 13 декември 1981 укажа на опасност од интервенција на силите на Варшавскиот Пакт во Полска. Причина за тоа би биле анти-комунистичките движења кои земаа се поголем замав во земјата. Економската ситуација во земјата пред декември беше повеќе од ужасна. Се закануваше енергетска криза. Имаше опасност да нема огревање во претстојната зима. Сетоа тоа, помешано со паника и несигурност за иднината на земјата беше делумно причина за тоа што се случи подоцна. Другото е историја, млада и неистражена. Млада и тајна.

Војчех Јерузелски моментално е омразен и почитуван истовремено. Никогаш не бил осуден и жевее спрема сите привилегии на минат претседател на Полска. Никој не му го одзел воениот чин на генерал и живее удобно. Навикнат е на тоа дека секој 13 декември пред неговата куќа доаѓаат неговите противници и почитувачи со претежно мнозинство на првите. Пред неговата куќа и овој пат имаше мирен протест чијашто цел беше пред се будење на совест. Совеста на 80-годишниот стар генерал кој целиот свој живот после 1990 го помина правдајќи се и бранејќи ги своите аргументи. Можеби тоа за него е и доволна казна?

(манифестација пред куќата на Јарузелски)

понеделник, декември 11, 2006

крстоносци и комуњари


Јас многу го сакам крстот на Водно. Од блиску е доста грд, ама тука некаде со ајфеловата кула, од далеку, особено навечер е сосема пристојно здание. Ме немало два дена по блогови да разгледувам и веднага сме се поделиле на отштрафувачи и браначи на христијанската вера.

Комуњари и крстоносци. Сметам дека е во ред на некој да му смета крстот. Да му виси над глава како ноќна ламба. Јас живеам во град каде што нема крст кој свети на Водно, од причина што нема планина, арно ама крстот е секојдневно околу мене. Рика од секој весник, секоја недела ми го окупира телевизорот Ватикан Сити, го окупира и полскиот дел од интернетот. Во Македонија крстот никогаш не бил толку популарен. Башка, и владата го носи издигнат гордо и достоинствено. Се пафка со него и за негов атер сакам да емигрирам. Ми труе секојдневно дека само католиците се пољаци. Добри пољаци.

Добри пољаци се и оние кој одат на избори и плаќаат данок. Јас сум втора категорија на добар пољак. Би била и прва категорија ама не одам на миса во недела. Данок плаќам не по свој избор а на избори одам за да гласам за оној кој никогаш нема да биде во влада. За лошите пољаци. Поделбата е секојдневна и сеопфатна. Крстот е во училиштата. Првачињата имаат неколку часа неделно каде што цртаат крстови и ги бојат портокалови и фосфорно зелени. Гимназијалците бегаат од часовите по крстоносење или ги игнорираат нивните катехети со крајни бојкоти на часовите.

Заради крстот нема место по болниците и по амбулантите. Треба 6 месеци чекање за преглед за настинка. Поради крстот преќутувам определени теми. Пради крстот поминав хипер-курс за културна толеранција. Со тоа што живеам овде јас морам да толерирам. Со тоа што живеат овде тие не морат да ме толерираат мене. Тие се норма, јас не.

Крстот се вмешува во тоа што аборцијата сакаат да ја делегализираат во секој возможен случај – во секој, значи и тогаш кога животот на мајката е во опасност, кога мајката е силована и кога детето што треба да се роди нема шанси да преживее повеќе од 24 часа на интензивна нега. Крстот треба да го носиме сите, во секоја прилика а после смртта награда ќе не чека.

Крстот ме резили во европскиот парламент кога европскиот пратеник за кој не гласав јас а гласаа крстоносците кажува колку тоа Дарвин е тапа и како тоа од наредната година теоријата на еволуција ќе се замени со креационизам. Како тоа крстоносците се длабоко понижени и навредени дека потекнуваат од мајмуни. Како тоа нивните деца имаат право да ја знаат вистината а не да бидат научени дека се виши мајмуни и со тоа да тргнат полни со комплекси во возрасниот живот. Се разбира, еден од многуте докази дека креационизмот е апсолутен а дарвинизмот продукт на потомок на мајмун е тоа дека во Шкотска плива Неси а во средниот век имало змејови. Па не е возможно од толку легенди ниту една да не е вистинска. Тоа дека имало змејови докажува дека диносаурусите е алајв енд кикинг. Европски парламенталец, мајнд ју, др. По билогоија.

Крст, на чело и на грб. Крст меѓу нозе и ставен од позади. Крст ставан преку инфузија и хипноза. Сепак, не ми смета ако е на Водно. Безбеден, далеку, свети, го покажува патот за небото. Не ми смета ако седи на безбедно растојание и каде јас, православна христијанка одбирам да одам кон него или да го игнорирам вртејќи му грб. Не би ми сметала и полумесечина до него, иако има природна која свети секако.

Сме дошле на земјата како генетски продукти со слободна воља. Секој од нас има право да ја користи. Со спуштање на ролетни од прозорци свртени кон Водно или пак со подотворање на истите за светлината од него да влезе повеќе во нашите домови. Изборот е наш. Сепак, ми се чини, тоа е само крст. Тоа е можеби и дури крст. Само инсталација на водно, изградена поради различни причини – пафкање, зазначување на територија, перење на мозок или пак ради желба да свети над Скопје и Македонија. За секого поинаку.

Нека свети. За можеби некој да се размисли и што значи. Да не боли и да се замислиме до каде сме со него. Да не копка и да се засрамиме дека со самиот факт дека крстот свети над Македонија не сме ни за грам поголеми христијани а уште повеќе поголеми македонци. За ум.

петок, декември 08, 2006

Шива контра Тромбај



Елефанта е остров близу Бомбај.Името на островот потекнува од пронајдените на неа склуптури на слонови глави. Некаде во шеснаесетти век допловиле таму португалците на кои им било забавно да уништат огромен дел од тие склуптури, концентрирајки се на сурлите и ушите на слоновите а освен тоа и рацете и нозете на боговите кои се таму претставени. Ако се оди на Елефанта тешко е да се види слон во камена или жива форма. Но, ако се качиме по тесната патека и ако во меѓувреме не ги потрошиме сите пари на сувенири кои се многу поефтини него во Бомбај ќе стигнеме до славните пештери на Елефанта.

Имено, на Елефанта се наоѓаат 7 пештери полни со склуптури и рељефи кои пред се претставуваат манифестации и случки од животот на Шива и неговата фамилија.

Следува цитат.

„За среќа, во Елефанта преживеа недопрена она што е таму најубаво и единствено во светот. Се работи за скоро 6 метри висока статуа на Шива-Махешиамурти, денес најпозната староиндијска склуптура. Мехашиамурти (некаде и Тримурти, прим. Прев.т.е.јас), Големиот бог има три лица – две лагодни, како заспани, и една разлутена. Сите три се поврзани со линга, т.е фаличен симбол. Од таа огромна, хармонично компоминирана статуа извира вечност која наговестува мир,но толку интензивно што многумина (не преведувачот) сметаат дека Шива ги хипнотизира, иако сите три глави се со затворени очи.

Водачот сепак не ни дава да ја гледаме статуата долго и со раката не вика да дојдеме на друго место од каде што истовремено може да се види Махешиамурти и далечната панорама на Бомбај (денес Мумбаи) од другата страна на морето.

-Погледнете на лингамот на Шива – вели тој – и на тие градби на десниот дел од брегот. Зарем не се слични?

И навистина, од таму се гледаат некои градби кои ниту се оџаци, ниту пак резервоари на нафта, ниту храмови, големи и копулести на врвот. Изгледаат сосема како фалуси.

- тоа се нуклеарни реактори, дами и господа. Она што се гледа е атомскиот центар Тромбај. Исто како што лингамот ја симболизира вечната, божја енергија на животот, така и тие реактори ја симболизираат енергијата на нова Индија.“

Завршен цитат.

Читам јас онака читам. Го споредувам своето искуство на Елефанта со искуството на писателот на книгата и наеднаш ја фрлам со краен невкус. На писателот на книгата “Делхијско А Бе Це“ споредбата на Шива и нуклеарен реактор реактор му се чини интересна, доста вистинска, и уште коментира дека сигурно Шива читајќи го ова задоволно се смешка задоволен од тоа што неговата сила може на толку моќен начин да биде манифестирана со нуклеарна енергија.

Јас сметам пак, дека Шива сигурно не реагира на начинот опишан од писателот. Тој заборавил да каже дека Шива има трето око. Вечно му е затворено бидејќи неговото трето око е око на гневот. Го отворал по потреба, секогаш кога луѓето кои ги створил си играат мајтап со него, кога се обидуваат да бидат слични на него, и пред се кога ја злоставуваат неговата симболика. Го замислувам како во моментот на дејството во книгата сериозно размислува дали да го отвори за миг па по ѓаволите да отиде и Тромбај, и Бомбај а пред се туристичкиот водач фасциниран што на 10 километри од него се наоѓа оружје готово да го смачка Пакистан и половина Азија. И тоа не на некоја пустина во Невада, туку баш во срцето на најголемиот индијски град, од најголемиот храм на Шива се гледа најголем потсмев кон него.




четврток, декември 07, 2006

wroclaw by rain wroclaw by night


Вроцлав... во Вроцлав паѓа дожд..многу дожд.

Вроцлав...во Вроцлав има многу журки...плакати со журки и флаери со журки.

Додуша...во Вроцлав...на журките нема ер кондишн, и многу чад има...и не одам на журки...

Тоа не значи дека ги нема.

Во Вроцлав има многу банки...претерано многу банки, на секој чекор има банка и банкомат. Имаш Деуче Банк, Сити Банк, имаш АИГ банк и ИНГ банк. Во некои од тие банки заработувам за живот. Некаде е добро, некаде не.

Банките...во вроцлав...нудат кредити....за...во Вроцлав да купиш стан...во Вроцлав да купиш куќа....во Вроцлав да купиш кола...да купиш дете...градинка...и факултет...и жена од Молдавија.

За се можеш да си земеш пари од Вроцлав.

Моментално паѓа дожд...многу дожд...и на дождот се одбива светлината на моќните кредити...убавите кредити.

Во Вроцлав ми избега трамвај. Во трамвајот има журка...

Трамвајот со журка не застанува на станицата зад кое има кино зад кое има банка зад кое има три банки...

Тоа е така во Вроцлав, каде што паѓа дожд.

понеделник, декември 04, 2006

road trippin



Два роад филма. Едниот наутро а другиот касно вечер. Двата со прекрасна музика. Шпански и Француски. Од првиот конечно дознавам што значи Че а од вториот сум принудена да размислувам за емиграцијата, мојата, онаа на филмот, воопшто. Во двата филмови крајот води кон катарза.


Немаме типична структура, нема воведи и заплети. Местото на кулминација е сосема пренесено дури кон крајот на филмот. Вториот обвиткан со транс, фламенко и арабска музика, крици и пригушена виолина. Во него корените се изгубени, па се пронаоѓаат. Првиот има многу прашина и сите годишни времиња. Во него корените се разрастуваат за потоа да го обвиткаат целиот свет. Во обата катарзата се одбива со вода, прскана од шише, капки за очи, огромна река со крокодили, море кое носи во пограшен правец.

1. diarios de motocicleta

2. Exils

вторник, ноември 21, 2006

гаду гаду БРЕ


Овај насловот нема намера да ве навреди туку да ве воведе кон темата за која што сакам да раскажам, тема за денес е полскиот комуникатор Гаду-Гаду.

Зошто се решив да напишам за него? Затоа што ме победи. Едно време си користев јас фино-лепо ај си кју, па ирц, па ем ес ен, и фино ми беше. Арно ама дојде ден кога решив дека треба он-лајн да се комуницира и со луѓе од поблиската ми околина пред се заради практични причини од типот на – кога ке излегуваме, или кои беа прашања за испитот или што ти га знам ја – како си поминавте вчера.

Тогаш невино се убедував да наметнам ај си кју број или нешто слично, али није то било могуче. Луѓево веке беа навлечени....

Видов не видов инсталирав, и видов не видов почнав да го користам, и така остана до ден денес.

Феноменот е следеќи

Пред едно 7 години еден млад надежен дечко реши да не излегува некое време од дома и пиејќи хектолитри кафе и јадејќи многу нарачана пица не само што се здебели неколку кила туку и го напиша полскиот патриотски комуникатор. Од тогаш луѓето поминуваат со него огромен дел од денот на работа и дома. Служи како телефон, секретарка, испракач на пораки, радио, и гледач на дневни состојби на познатите ни луѓе (многу е популарно, без разлика дали си оф или онлајн да оставаш опис покрај никот од типот – смислата на животот, стихови од најомилена песна, дневна доза на фрустрации или жалење по повод мамурлук).

Истиот тој тип кој се здебели и остана дебел до ден денес, на возраст од рани триесетти решава дека повеќе не мора да работи до крајот на животот. Неговото Гаду-Гаду е вредно стотици милиони злоти. Го шитна паметно а си остави 20 посто кои му се повеќе од доволни. И сега, слично како еден од основачите на Гугл, не прави ништо особено. Т.е се занимава со патронирање на млади левичарски организации, иако активно не учествува во нив.

Бившиот сопственик на Гугл решил да батали сфе и до крај на животот да вежба јога, или така нешто, не е битно.

Што е убавината на ГГ?

Одговор – ужасен е, има катастрофа графика (а ла њиндоњс 3.11), нема ни 0.1 % опции како оние на ај си кју, апсолутно е анрилајабл, т.е пораки редовно се губат а компјутери редовно губат пликови (не знам за последното до кој степен е точно). На кратко – не знам што пољаците се замараат со комуникатор со глупаво име и уште поглупав изглед. (на стартбарот има сонце, моменталниот опис ми е дека животот е срање, да се вклопам во толпата)

Зошто ГГ го користат над 5 милиони луѓе во Полска? И тоа секојдневно, секојсатно и семинутно?

Одговорот е едноставен и многу објаснува за Полска и пољаците

ГГ е полски производ. Пољаците би сакале се да биде полско, сите да зборуваат полски и да бидат избран народ (како што објаснував порано)

Тоа се гледа секојдневно во се, ама буквално. Се гледа по полонизирањето на секое странско име – на пример Џорџ на полски е Јежи а Лора Палмер на секаде на светот се вика Лора Палмер ама на полски е ЛАУРА ПАЛМЕР. А Твин Пикс пак, од своја страна на секаде на светот се вика Твин Пикс ама не...на полски е Гратчето Твин Пикс.

Било што да е ПОЛСКО ДА Е!

И тоа без кампањи од типот – купувајте производи со бело орелче (симбол на грбот на Полска)

Него прашање...зошто нема македонски комуникатор?

- тешко е да се направи?

- Нема никој да го користи?

- На никој не му се прави?

- Џабе ко сите ќе користат ем ес ен?

Има а јас појма немам за тоа (посибл)

понеделник, ноември 20, 2006

ветениот прирачник

1. Дружете се околу 7 години
2. Бидете си сведоци на свадби
3. Најавувајте се и за крштевки, нема веза што се од различни вери.
4. Од време на време престанувате да се јавувате по околу 3 недели
5. Средбите изгледаат вака – седење , пиење, играње, бегање дома
6. Средбите потоа изгледаат вака – седење, пиење, играње, играње, играње
7. Следува излегување во вери пош плејс.
8. Пишувачот на постот мрази пош места од чисто практични причини – пивото е скапо
9. Другарките сметаат најверојатно исто а порачуваат прилично многу, плус некоја поефтина грчка салата
10. После тоа под влијание на импулс решаваат да речат – бегаме, не плаќаме сметка, речете дека не не познавате.


Следуваат 3 пораки и едно јавување. Не се враќаат.
Следува плаќање на сметка од скоро 50 евра од страна на оставената со неплатена сметка странка..

Најтрагично во сето тоа е фактот дека тие луѓе имаат пари да си ја платат сметката. Не се работи за немаштија и не земање на плата.

Сега прашање – има ли логичко објаснување???
Нели е добар патентот? Иако логика нема, со тоа сигурно се сложуваме

недела, ноември 19, 2006

how to lose 2 friends in one evening?

следува пост прирачник, дефинитивно работи. ако ви треба проблем за карање со некого а не знаете добра причина, бидете сигурни дека после ова гарант имате доживотен непријател. Ке напишам наскоро што и како. Потоа ќе го патентирам и ке организирам couching работилници.

Ме чека кариера

аха, ми се јавија сингл девојките да го посетам нивниот розов блог со розова содржина. Имам само едно прашање

Why so late????
:)

(бидејќи забележав дека го милуваат англискиот)

сабота, ноември 11, 2006

магијата на викендите


Магијата на викендите е меѓу другото и во неделата наутро. Тоа е кога стануваш со слоновска главоболка и ја проколнувш вчерашната вечер. Добро беше да, ама главоболката е факен ту мач = автоматски те тера за се да зажалиш. Недела наутро е и кога стануваш избезумен и се движиш кон фрижидерот. Го отвораш и пиеш по ред млеко, јогурт, расол, сок од лимон и солило од сирење.. После таа комбинација трчаш да повратиш а после тоа паѓаш во кадата за време на туширањето. Апчето за глава има бавно и слабо дејство. Падот во кадата те остави со 4 џумки од каде што падна. Едната од нив има 4 бои, како втора половина на виножито. Интересна глетка. Суровата вистина за неделите наутро е во тоа дека ти нема спас, проколнат си од демонот хенгоувериус рексус.

Сепак, има една многу убава работа во неделите наутро. Мала искра на искреност, оптимизам и вистинска добрина. Мала изјава која после која многу срца би омекнале и многу очи (извежбани од бразилски теленовели) би заплакале.

Признаваш дека од другата недела нема толку да пиеш. Кога ќе излезеш нема да те мрзи да ја испеглаш кошулата. Кога ќе му земеш на некого телефонски број ќе се јавиш. Секое утро ќе миеш заби 5 минути а не 30 секунди. Секоја недела попладне кога ќе ми помине ова главата ќе одам кај мајка ми со букет синолички. Ќе му напишам маил на другар ми. Од забавиште се немаме видено. Ќе му се извинам на шефот за тоа дека побарав покачување на платата. Денеска стварно разбирам дека фирмата сака ама не можи. Совршено ми е јасно дека фирмата се грижи за своите работници.
Ќе мијам раце после јадење.

Пред де.

Нема повеќе да шверцувам алкохол во кафич

Нема повеќе да бегам со неплатена пијачка и после да се правам како ништо да не се десило.

Нема повеќе да дилам на 13-годишници.

Никојпат нема да ми се повтори онај инцидент пред 5 години во машкото вц.

Најискрено жалам дека во второ ја кажав Наташа на учителката.

И дека украдов од продавница три чунги-лунги

Само те молам боже измисли подбри апчиња за глава.


Магијата на викендите е во тоа што кон нивниот крај многумина ветуваат дека ќе станат подобри. Во понеделник излегуваат чисти и безгрешни. Со чиста коса и со стик под мишки.

Дури и си ги перат чорапите.
сликата е од тука

петок, ноември 10, 2006

what's up in EU (again)

Бегам од тука, дефинитивно! Полска станува Авганистан на Европа, полека но сигурно. Талибancitе овде се викаат ЛПР(Лига на полски семејства).Таткото на лидерот на партијата, вицепремиерот и министер за едукација Роман Гиертих, еуропарламентарец, духовен гуру на ЛПР и доктор по биологија ги тврди следниве откровенија

Сите приказни за змеови се вистински. Змеовите се диносауруси и живееле во средниот век.
Неандарталците се уште се живи и здрави,Мачиеј Гиертих препорачува само да ги видите фаците на денешните боксери.

A scientist showed me a picture of an American boxer. He had all the traits of Neanderthal man. These people are among us. They are part of the human race, probably more prevalent once upon a time, but who still exist,” Giertych, who has a doctorate in biology, told the seminar." prepisav od ovde

Овде има повеќе

Роман пак, а револуционизира едукацијата. За тоа во некој друг пост.

понеделник, ноември 06, 2006

days of joy


Во глобала, тоа би ти било толку. Се ближи зима, период од годината кој нуди изобилство на фрустрации, што значи и поплоден период на блогов. Сега засега е плитко, и мирно. Се радувам како мало дете на тоа дека имам кабловска(од пред некои два дена), и по цели денови гледам Џери Спрингер. Решив дека гледањето на глупости е вистински мелем на душата, после толку време осуденост на вкупно четири канали, на кои пред се се емитуваше парламент, или пак вести, во кои еврото упорно паѓа а платите упорно не растат.

И така, сега седам фино лепо пред телевизор и нижам канали. Си мислев, дека кога ке имам кабловска ке гледам исклучиво дискавери, ама тоа се испостави невозможно поради фактот дека на дисковери, секоја втора емисија е за Египет, или пак ги даваат тие кусите филмови а развојот на авијацијата. Ниту едното, нит другото не ги тантелам три посто, и затоа решив да му се посветам на гледањето на ВХ1. Таму пак, од сабајле до вечер депресираат со Крибс или The faboulous life of…. На МТВ пак ништо освен рап и Pimp my Ride. На Вива само Тиесто и останати Ван Бурени.

Затоа седнувам пред телевизор и навивам за лезбејката која што на сестра и и го презеде мажот бидејќи открила дека е би ( па секој има право на истражување на својата сексуална ориентација), или пак навивам за 14-годишната проститутка која што сака да се избори за своето право да го продава своето сопствено тело (него шта) пред своите родители и цела Америка. Па way to go world!!!! Само не сфаќам една работа. Зошто публиката во студиото наместо гласно да навива ко мене за гостите во студиото цело време вика Џери Џери Џери!!! Дали само заради тоа што така им рекле или Џери е стварно избавител од секакви тегоби, месија, во чиишто храм не треба никаква жртва освен 80% од мозокот и неограничено количество на слободно време???

Одиме – Џери! Џери! Пимп мај ТиВи!

сабота, ноември 04, 2006

ja kao frilenser

Пред некое време се тргнав од полското образование, заклучувајќи дека не сум доволно света и емфатична да волонтирам цел живот.Станав фул-тајм лектор (досега бев парт-тајм што не му го препорачувам на никого) Повеќето останаа, кои шармирани од долгите летни одмори, кои заради престижот (кутрите, мислат дека имаат престиж), кои заради тоа што сметаат дека се престари за да најдат некоја попаметна работа, кои заради тоа што знаат дека нема да најдат никаква работа. Нешто као, сивилото на учителството, невидлива сива боја на нивните лица, и мутиран учителски мозок, карактер, станува осетливо на минимум 10 метра. Поминуваш низ улица и – ПАЗИ ДАСКАЛ!

Се сретнуваме за викенди, предаваме по истите места кои ги нарекле приватни факултети и виши школи, со некои од нив кои решиле да посветат 2-3 викенди во месецот за едно 200 евра плус. Лекторите влегуваат во училница, ги организираат студентите по групи, носат 1800 додатни фотокопии од весници, списанија, се снаоѓаат со лаптопи, или го носат сопствените. Имаат час, тестовите не им се битни, домашните не им се битни. Прејдуваат на ТИ, во прва можна прилика, ги гребат цигари студентите.

Даскалите носат половина торба црни тефтери, Веднаш по влегувањето и проверување кој се (не) е на час прогласуваат дека ќе има тестови на 15, 28 и 31, и дека кој нема да положи ќе го јади баба рога. За време на десетноминутните паузи помеѓу часовите уште еднаш проверуваат дали сигурно добро се запишале, кафето им се истура врз првиот тест. На работа одат со торба и уште по 5-6 најлонски ќеси со прегледани домашни и тестови, со листи на вежби и долги списоци на зборови од типот на – делови на кола, сообраќајни знаци, списоци на болести и знакови на зодијакот. Самите пред тоа седеле и го колекционирале со цел да ги поделат и дадат за бубање на памет, помеѓу третата и втората вежба на разлики помеѓи презент симпл и континјус.

Но сепак, животот не се состои само од работа. Ете учителите завршуваат просечно со работа кај 13 часот. Уморени се, ги боли главата, и со право. Сепак, ретко кој од нив седнува да гледа серија. Повеќето, преминуваат на функција домаќинка/домаќин, и се додека брачниот сопатник/ичка тешко работи и се враќа дома после 17, и нота бене, го носи лавовскиот дел од семејниот буџет дома, даскалот, чуствувајќи се виновен за своите ниски заработки, доработува дома, тресејќи се над секоја прашинка падната на телевизорот, менувајќи пелена после пелена, одејќи на пазар и во супермаркет по намирници, наминувајќи во секонд-хендот од каршија да провери дали зимските палта се намалија до 10 злоти или се уште се по 30. (значи од 7-2, 5 евра). Даскалите се поткрепа на фамилијата, не им се потребни дадилки, училишни престои за нивните деца, не им е потребно додатно нервирање дека не стигнуваат со куќните обврски. Се е во ред, децата наранети и облечени, ручекот стоплен и салатата издробена, правосмукалката редовно користена и ставена на место, башка тоа и по некоја серија изгледана.

Лекторите исто така имаат слободно време, на лето. Некои од нив не ни мораат да стануваат рано наутро, како даскалите. Ете, голем дел од нив си станува фино лепо во 10. После кафето и другите работи, лекторот влегува во својата кола купена на кредит, излегува од својот празен стан купен на кредит и со својата тешка торба (некогаш акт-ташна) со просечно 10 учебници, 10 ЦД-иња и други работи што занает значат се паркира пред првото работно место. Ако лекторот има среќа, тогаш во тоа работно место ќе остане до кај 18,19 а можеби о до кај 21 навечер. Ако не, тогаш исто така нема да се врати порано дома, ама ќе мора да ја препаркира колата просечно уште три пати. Оние лектори кои немаат кола, во трамваите поминуваат просечно 3 часа дневно, што и не е лошо бидејќи тогаш можат да јадат и да читаат. Секој просечен лектор се бори за место во трамвај, го заслужува исто како старите, инвалидите и мајките со мали деца. Во спротивносто од даскалите, лекторот не се замара со деца, претежно. Иако од време на време, му се згрешува и добива една до две групи деца неделно, ама тогаш на час оди незадоволен и излегува уште понезадоволен, бидејќи децата го потсетуваат на даскалскиот му/и живот. Лекторите, кои работат за себе, се сакани и непочитувани од своите наемници. Никој никому не му должи ништо освен чиста сметка- долга љубов. Лекторите не знаат што е тоа болест, слободен ден и државен празник. На лекторите смешен им е поимот викенд, за нив одамна таков збор не постои во речникот. Затоа под лектор се подразбира – физички здрав како дрен, мобилен како интерсити и комуникативен како радио-милева фриленсер.
Лекторите понекогаш имаат и приватен живот. Доста поретко имаат деца, ама и тоа им е во план. Веруваат дека медицината ќе се развие дотолку што на возраст од 50 години ќе преминат во родителство. За машките лектори, градењето на куќа и садењето дрво не е некој особен проблем. Првото го решава кредит, второто извесно време поминато со лопата. Рековме дека е здрав како дрен и тоа не е за него тешко. Сепак со плодењето на синови лекторот има потешкотии, иако не со актот на плодењето (чинам, лекторите немаат ништо против сексуален акт, доколку имаат сила и време)

Во глобала лекторите наоѓаат време и за аеробик и пилатес, за време на летниот одмор редовно одат во Куба или во најмала рака Ибиза. За време на ноќниот живот често се случува да лекторите се дружат исклучиво со лектори или евентуално нејтив спикери (лектори). Со претставниците на другите занаети често не можат да се сретнуваат. Оние вторите излегуваат во петок и сабота. На лекторите, да речеме, повеќе им одговара вторник, бидејќи во среда почнува дури касно попладне. Тој ден го наречува полувикенд, бидејќи самиот збор викенд, како што кажавме претходно, не постои во нивниот речник.
Денес е понеделник, лекторот кој го пишува овој текст има полувикенд. Вчера преостанатиот дел од неделата го помина во спиење. Има време да напише текст, има време да ислуша цела една плоча дури го пишува. Има време да испие половина кафе и да исконзумира две цигари. Лекторот го набљудува својот 19 инчен ЛЦД екран со љубов. До неодамна, кога беше даскал, светот на интернетот го набљудуваше од многу поужасен агол и преку многу побљак сетинзи. Лекторот се гледа на небото полно со облаци, го гледа портретот на Далај Лама насмевнат од позади екранот,и размислува која книга ке ја понесе со себе во трамвај, да не фаќа многу место помеѓу 5 учебници. Летото е далеку, а платите блиску. Кисела насмевка и сејвиран документ. Толку.

петок, ноември 03, 2006

апдејт - кирилица фром нау он

Во суштина јас не смеам сега да пишувам.Кога чукам на тастатурата, гласно е. Некој спие на нецело метро од мене, се помалце и помалце ритмички дише. Часот е 10.30, не ни помислува да стане,денес, во вторник.
А овој вторник, за мене нов ден и нова кариера, по старо, разбира се. Требаше да одржам два часа во една банка. Одржав еден. Отидов порано, бидејќи, во суштина не знаев кај одам. Испадна дека местото го најдов брзо и се мотав околу зградата дваесет минути. А ветерот дуваше ли дуваше. Се вратив за саат и половина. Кога влегов во станот, заклучив, дека исто како да не сум излегла. Се остана како што го оставив. ритмичкото дишење посебно.
По малце фрустрирачки додуша. Оди човек, ѓоа на работа, ако 120 минути работа можат воопшто да се наречат работа, и се враќа, ѓоа изморен, а во суштина, вчудоневиден дека лесно си поминал. И се враќа, значи, а овде се уште,овде, значи во станот, ништо не е разбудено.

Го допивам кафето кое што едвај го начнав во 6, низ прозорецот почнува да смета сонцето (кое по едни пати се уште се појавува), улицата живнува, мојот сигнификант адер се уште не се ни разбудил, а јас завршив со работа за денес.
И како сега да не ми е чудно. И како сега да не се прашувам, ај анасана, шта је леп овој свет. Сите рмбаат, а ти си завршил пред да започнеш. Убаво е да не се биде повеке професор во средно. Лакше се дише, убаво се сонува, и единствено се секираш зошто по ѓаволите, мојот стан е тивок и исполнет со ритмичко дишење, а богами и подрчнување, кога мене ми завршило работното време.

понеделник, август 28, 2006

I am BACK

Koga si dvojazicen i dvokulturen i rascepen pomegju dve drzavi ( a soon to be vo tri) go imash osnovniot problem shto nitu pripadnicite na edniot narod nitu pak na drugiot narod kade shto pripagjas ne ti se 100% razbirlivi, prifatlivi ili pak bliski. Togash go imash toj problem vo zivotot shto kopneesh za toa nekade na svetot da postoi drzava Polsko-Makedonija, ili pak Makedonijo-Polska, seedno, kade shto site lugje bi bile Polski Makedonci ili Makedonski Poljaci, i site na primer bi bile od mesani familii, i site bi slavele dva bozici i dve novi godini, i kade shto Goran Bregovich ne bi mozel da pravi koncerti na prerabotki na pesni od Bajaga, bidejki ne bi bil interesen. Tocka. Vo taa drzava ne bi imalo problem na nekoj da mu raskazesh deka blaga salata za rucek e sovrsheno normalna, isto kako shto nikoj ne bi imal problemi so toa shto na leto cel Ohrid korni na skara, i toa na leskovachka. Ne bi imal problem so toa deka ima divi taksisti koi preteknuvaat cisterni i drugi raboti na Pletvar isto kako shto ne bi imal problemi so objasnuvanje deka na avtobuska stanica pod otvoreno ne se pushi oti ne se pushi i tocka.

Dodusha, pred nekoj den sedev so mlad bracen par od Melburn, odnosno sega ke se selat negde blizu Sidnej, t.e veke se preseleni, ali ne e bitno, i zboruvavme za toa kolku koshtaat cigarite na svetot. Koga jas doznav deka cigarite se deset dolari i deka ke treba da gi otkazuvam milom, da ne mi dojde silom za godina-dve, probav da prasam dali moze nekade mozat da se kupat poeftino, na primer, na crno, ili svercuvani ili shto bilo (ukrainski ili kosovski, seedno). Posle moeto skromno prasanje mladiot bracen par me pogledno mnogu na krivo i mi rece deka nema sansi. Jas si zalepiv etiketa – postavuvacot na najglupavi prasanja na svetot i so mnogu kiselo-zeleno-citrus-fresh nasmevka pod itno smeniv tema.


Poentata za vklucuvanje na moeto najglupavo prasanje na svetot vo ovoj prv posle sto godini post beshe toa, deka iako polsko-makedonskiot narod nema mnogu dopirni tocki so sebe, shto e pricina na mojata blaga sizofrenija na 25-godishna vozrast, i iako sichki sme evropejci i gragjani na svetot vo Polska i vo Makedonija nemame problem so SVERC i nemame problem so POeftini cigari (za kvalitetot na istite vo nekoj drug post) i nemame problemi so opshto krshenje na mali zakoni so mala shteta za opshtestvoto (iako ova se smenuva sekojdnevno, i zavisi od srekata ). Vo mojata imaginary Polsko-Makedonija ili Makedonijo-Polska piraterijata i svercot bi bile mainstream i na nikoj toa nema da mu preci, tuku i duri ke bidat zashtiteni kako nacionalno bogatstvo i ke gi prijavime vo UNESCO.

ete toa za dobro ve najdov. Vo glavata imam milion temi za prerabotka, od koi del ke iscezne bidejki ne notiram nishto (toa mi e najnovo, pred nekolku godini imav milion tetratki so zlatni misli od mojata glava, polni so najglupavi prasanja na svetot i drugi raboti). Vo sekoj slucaj, ne se promenija mnogu raboti. Jas se ushte imam isklucen telefon, se ushte nemam rabota i se ushte ne go bojadisav stanot. Stanot e pokrien so prasina i posle mesecno otstustvo od nego ovoj pat nikoj ne se obidel da provali vnatre.
Jas, denes proglasuvam odmor od SFE i zaedno so mojata prasina i neotpakuvan kufer, ke ostaneme vo horizontalna pozicija (prasinata vo lebdecka) i ke pushtime film za vednash po nego da pomislime na tema shto ke pravime ponatamu vo zivotot.
Ama toa od ponedelnik.

Ponedelnicite se mnogu super, pod uslov da se daleku. Tie se alfa i omega. Tie se portite kon noviot zivot. Tie se predvesnici na prosperitetot i na vesnicite so oglasi za rabota. Tie se denovi na regeneracija i nadezi deka utre ke bide podobro. t.e od ponedelnik.
Tri pati ura za ponedelnicite!!!!!

(I am Friday Child)

четврток, мај 25, 2006

countdown

Vremeto e sonchevo, jas sedam vo nastavnickiot gabinet, odbrojuvajki gi poslednite denovi od ovaa moja volonterska rabota. Dodusha, smetam deka, cim Polskata drzava investirala vo mene da me studira pet godini, i duri da mi dade magisterski stepen, sepak, treba malce i nie za vrakanje da porabotime angarija. Ama od edna godina poveke, yebiga, nema da dobie. Ne sum profesorski tip, nitu nastavnicki, nitu ucitelski, vo mene nema nitu P od PEDAGOG, i sluzam kako losh primer za decata, na primer, greshno broejki gi redovno poenite od koi shto im racunam sredna ocena. Ushte samo 4 nedeli i no more fuckin volunteerin’!!!!!


Inaku, nemam internet, shto znaci – nema postovi duri ne go vklucam pak. Pisuvam isklucivo vo domashni uslovi. Vo slucaj na nekoj da mu nedostigam - prostevajte

вторник, мај 16, 2006

la blog pur la blogizam prezents


prv bel post na bela osnova vo makedonskata blogosfera

недела, мај 14, 2006

twenty (something)

Twenty-five years and my life is stillTrying to get up that great big hill of hopeFor a destination

otkako gi zaokruzivme dvaesetipette godini vo mojot zivot, i vlegovme vo onaa porizicnata delnica na 20 godini, onaa koja shto e poblisku do 30, zaklucivme deka vo poslednoto vreme voopshto ne se opametivme, i deka, shto e najtazno, ne sme neshto osobeno poinakvi otkolku vo momentot koga gi imavme 20 (od prethodnite pet cinam, imalo nekoj razvoj). Znaci posle pet godini mojata duhovna sostojba e se ushte neopredelena, umereno oblacna, preterano cuvstvitelna, poveke sklona kon digresii otkolku na konkretnosti i premalku seriozna. Mozebi posle narednite 25 neshtata ke se promenat.
Velat, bioloshkiot casovnik si go pravel svoeto.....
videcemo.

A btw, me interesira na koja etapa ke bidat togash blogovite, i kakvo ime ke nosat.

a btw2, me interesira i dali ke preziveam
ili ne, lazam, ne me interesira (ne sakam da predizvikuvam takvi raboti)

me interesira plaza i okean. Pesok i voda, po nekoj delfin (onie koi skokaa preku nevidlivi trapezi vo Vagator) i kolku shto moze pomalku meduzi (znaci Grcija otpagja, mi asocira isklucivo na meduzi)

Ne sum se ushte dovolno zrela za da predlozam druga zelba koja shto bi bila pametna

pa vaka, plaza, okean i da -------- dali jas zaboraviv da recam KUKA na plaza i okean (mislam, idealno bi bilo da poseduvam hotel na Maledivite, ama aj poleka, moze da pocneme so kuka)? –------, znaci plaza, okean definitivno ke bide sekogash bitna rabota....na takvo mesto sekogash podobro se meditira, zaspiva i razbuduva vo ubavi svezi utra koi nosat plodni i valjda optimistichki zaklucoci za idninata.

a shto ubavi dozdovi pagjaat vo mesec maj
osobeno koga ne pagjaat na mene

петок, мај 05, 2006

the 2-nd of May


zaebi skara i pivo

Drammatis Personae – 2 MAJ 2006

Lica- Jas, Spodek, The Prodigy. zelena petokraka, Big Shining Disco Ball, 5 znaminja, afterparty feat Kieron i Rob, dva voza.

Jas – vidi blog

Spodek – najgolemata letechka cinija vo Sredna Evropa, a sigurno najgolema vo Polska. Vo slobodno vreme sluzi za koncertna sala, i godi. Pred Spodek ima 6 vleza i pred sekoj vlez ima identichna guzva. Vnatre ima 6 garderobi i samo dve prozorcinja so depozit. Spodek e edna od retkite pricini, ako ne i edinstvena, da se zivee vo Katowice. (in the meantine, vo Wroclaw, kade shto zivotot bi bil sovrshen da imavme Spodek i more, se slucuva Arman Van Bureen i slicni sranja)

The Prodigy – they are the firestarters, twisted firestarters. – Liam, Keith, Maxim, Kieron Pepper (perkusii) i Rob Holiday (gitara – tipot bese ludnica!!!!)

Setlist – izmislen (za pre-intermediate fanovi), starring – Their Law, Smack My Bitch up, Poison, Back2School, No Good, Wake the fuck Up, Vodoo People, Warning, Spitfire, Firestarter, Everybody’s in the place, Diesel Power, Dead Ken Beats, Out of Space.....(redosledot e slucaen)

Publika – od 7 do 77. Letacki lugje, moroni (primer – Maxim vika – Where are the fuckin Polish people, moron vika – Yeah, the police, fuck the police) , pre-intermediate i upper-intermediate fanovi (feat. myself), fanatici , toni pot i 8 iljadi bolni grla.

Efekt – sfe me bole a vo glava mi skokaat malecki Keithcinja i Maximcinja, od ocite mi svetka stroboskop

videte si sami....

- http://muzyka.interia.pl/galeria/gid/6617
- http://serwisy.gazeta.pl/fotografie/1820649,35080,2803320.html

more to come

понеделник, мај 01, 2006

Pobednicko Utro

Ne daj boze nekoj da ti se razvika na sabajle, vo rok od dva saati otakako si stanal. Togash si seushte vo embrionalna faza, nesposoben samostojno da se spravish so brutalnata realnost. Treba da se vnesuvash vo nea poleka, znaejki deka toa e neizbezno, no sepak poleka, nezno. Prvo go otvorame prozorecot, vleguva soncev zrak. Posle toa se vklucuva cajnikot, vodata vrie veke samostojno, cudo na prirodata. Posle toa zaklucuvash deka ne si gladen, deka se ushte e rano za shto bilo, casovnikot pokazuva 11 casot, no za tebe isto kako da e 4.30.
Veke nekolku pati mi se javile na sabajle so ponudi za rabota. Ednash duri i vo 5 sabajle, bidejki na nivniot kontinent veke odamna bilo razdeneto, i prvite utrinski dozdovi gi izmile ulicite. I se ocekuva da reagirash normalno. A ne si ni piel prethodnata vecer, pa sledstveno i treba da reagirash normalno. Nishto od toa. Ne si sposoben da donesuvash odluki sabajlecki. Pa duri i prebirliv si stanal, ne prifakash diskusija. Se za da prespiesh ushte barem 15 minuti.
Pa duri i koga pisuvash, pisuvash vo vtoro lice ednina. Ne si svesen se ushte, ti treba da se razbudish, da vidish deka ti e vo stvarnost jas. Posle toa celokupnata moksha isceznuva i povtorno si stabilen i svesen. Iako e kasno, mozebi slednoto utro ke bide podobro. Mozebi ovoj pat nema da ja zaebish rabotata.

Vo sekoj slucaj, povtorno si ja zaebal rabotata, znaci, sum ja zaebal rabotata. Nikoj ne spie pokraj mene, paricnikot e prazen, dvete raboti koi go opredeluvaat mojot zivot se na istoto nivo shto i vcera. Jas se ushte sum bez rabota i jas se ushte ne sum legnal nekogo. Kolku li vreme pominalo, ne e vazno, nema za toa da pisuvam. Eden uzasen telefon na utro ne e dovolen, se javuvaat po red da prasat koga ke platish za telefon, koga ke platis za voda i koga ke platis za fakultet. Koga ke platam de, povtorno po staro zapocnuvam. Zarem moram da se soocuvam so sebesi se ushte neosvesten?
Osven toa, najgolemiot problem vo deneshniot den e toa deka nemam cigari. T.e imam, ushte tocno sedum. Znaci, dovolno za da go pominam kafeto i prvite 2 casa od mojot den. Zemajki vo predvid deka sega e 11 casot, toa znaci deka ke istraam do 13. Posle toa me ocekuva golemo nishto. Znak prasalnik, zaebi rabota, zaebi zenska, nemam cigari. Ama imam kompjuter, i ete mozam za toa da napisam.
A mozam i da ne napisam nishto i togash ke bide isto kako da ne se slucilo, mozebi i isto kako da nemam svest. Zatoa shto nikoj za ova ne mora da znae, nikoj, pa ne moram ni jas. Za mene sepak faktot deka imam ushte samo sedum cigari vo mojata paketa e pobolen od toa shto friziderot e prazen, paricnikot ushte popraze a madinjata so golemina na lubenici.

Go vklucuvam kompjuterot. Go registriram toj fakt na mojot blog. Vednash dobivam izrazi na socustvo vo komentari. Dobro e shto mislat na mene. Se javi Fazi. Mi veli – koj te ebi bre, luzer si, i bez cigari ushte. Se javi Sofi. Mi veli, da i se javam pa ke me nosela na kafe. I velam, ne fala kafe imam, nemam cigari. Sofi potoa go iskluci kompjuterot a jas bev ostaven sam na sebe.

So prvoto kafe otidoa tri cigari. Posle tusiranjeto, neshto shto retko go pravam, ama yebiga morashe – ushte edna. Ostanaa ushte tri. Oblekov patiki i izlegov drzejki ja vo race mojata plasticna visa kartica. Na nea sepak, ne mozam da vleguvam vo minus.

Do bankomatot imam 15 minuti peshki. Po pat odat ushte 2 cigari. Na vokmenot (da, imam vokmen, mozebi kako posleden na planetata zemja) mi brmchi Alice in Chains. Nemam slusano grunge veke nekolku godini, ama koga si hangoverish, i koga zivotot ti zavisi od toa dali za pet minuti ke zapalish cigara......ti treba socustvo em soucestvo vo krizata.

Denot ko za inaet e soncev. Ne e neshto osobeno zeshko, no sekoj stepen plus negativno se odrazuva na moeto gladno za nikotin telo. Pominuvaat dvajca 14-godishnici i mi baraat 10 denari za pivo. Gi poglednuvam so blazena nasmevka. Tie mene ne.

Sednuvam na klupa vednash do butka so cigari. Se gledam vo butkata pa na zemja pred mene. Na zemja pred mene ima prazna kutija cigari, ne e stutkana. Posle gledanje na levo i desno, vo glavata zasvetuva zeleno svetlo.Ja potshutnuvam kutijata, so nozete se obiduvam prvo da ja ispravam a potoa da ja podotvoram. Prazna e. Ne mu padnala na nikoj od dzeb. Ne denes.

Pokraj mene pominuvaat dve maloletnichki. Ednata od niv se poglednuva vo mene pa neshto i septi na drugarka i. Drugata maloletnichka podzastanuva i me poglednuva so tezok za identifikacija pogled. Konecno, doagja do mene i sramezlivo se nasmevnuva – Abe, izvini vaka decki, da ne imas cigara?

Nemam sila da odgovoram. Moite stapala se teshki kako trupci od baobabi. Gi dvizam ednoto, pa drugoto, napred pa napred. Bankomatot e pred mene. Sjae osvetlen od sonceto. Se preliva negovata metalik rozova boja. Gi pomestuvam cvikerite, ubavinata na bankomatot me zaslepuva. Sezamot se otvora, vleguvam vo mojata smetka. Ovoj pat go pametam pinot. Daj mi pari, daj daj daj

ne dava

daj mi pomalce pari, daj daj daj

ne dava

Do bankomatot ima avtobuska stanica, do nea drvo. Pod drvoto ima dva otpustoci. Ednata cigara e Marlboro a vtorata e Partner. Partnerot ima poveke od polovina. Prodolzuvam ponataka.

Se upatuvam zad crvena zgrada so sini balkoni. Decata koi igraat na vratiloto ne mi obrnuvaat vnimanie koga diskretno se navednuvam da zemam ushte eden otpusok Zaebi gordost, deca se. Go stavam vo paketata koja shto isto taka diskretno ja sobrav od klupata kade shto prethodno sedev. Veke ima tri.

A posle toa odam kaj tetka mi na kafe. Tetka mi me gleda milno, mi dava dvesta denari za da si kupam leb i mleko. Se izvlekuvam od kaj nea energicno. Pominuvaat tri maloletnicki. Nepushacki.

Sednuvam na masata i poracuvam dolgo makijato. Do casata voda so led lezi mojata nova paketa Bond. Izvlekuvam edna cigara, baram kibrit od sosednata masa. Ja palam i povlekuvam. Cadot izleguva niz nozdrite, se gubi nekade pred mene. Go pratam so pogledot i prstot. Go upatuvam nagore. Ashes to Ashes, Dust to Dust.

Mnogu mrazam koga nekoj ke mi se razvika na sabajle. Ne napisav uste deka od sabajle se javi nekoj zenski glas. Mi rece deka sum imbecil, ebivetar i deka da dade gospod da nemam za cigari...

A ete pred mene paketa so 19 dolgi kralevski Bond.
I ushte edna vo dzebot so tri otpushoci.
Za sekoj slucaj.

петок, април 28, 2006

skromno mislenje

povodom: Big Bad CensorSHIP

smetam deka Tatkoto Na Blogerstvoto treba da napise mail ili post so blagodarnost na Trendo, koj shto se osudil (jadniot toj, ne znael shto go ceka), da go izbrishe postot na blogeraj. Blagodarnost, bidejki sega imame edno 5 strani (ako ne se napravile i poveke dosega) vo koi blogerite – sinovi i majki, a po nekoi brakja i sestri pisuvaat kolku se tie za ili protiv toa. Cenzura Show – blogerite najpoveke se palele na nea, nishto cudno i da imame konspiracija.
neshto kao –
Bukaro mu pisuva na Trendo da mu izbrishe post,
na Trendo bash mu e gajle deka ke pisuvaat protiv nego vo vrska so toa i veli ok Buki
pa Trendo BRISHE post,
pa Buki reagira,
i shto e najbitno, pak za Venko bre, stalno za Venko, aman Venko shto ke da beshe toa so tebe? Penzioniraj se Venko! Vo imeto na Blogosferata! Vo imeto na dobroblogerskite odnosi! Vo imeto na tvojata i nasata mirna segashno-idna STAROST!
Pa Blogosfera Reagira...
Buki ima inspiracija za nova kolumna,
polovina blogeraj ima inspiracija za post,
Buki ima rasteki rejting
Idealen plan

mozebi posle ovoj post ke me vrabotat vo nekoj tabloid...

UAAA CENZURA! URAAA KONSPIRACIJA!!! makedonski pravopis – kako ne, ne vazi za internet! TACKA!

Vratete se na BLOGGER! SE VI E OPROSTENO!

четврток, април 27, 2006

prolet ebago

Prolet da mu se snevidi. Puka od zeshko, mi se smena kriteriumot za zeshko, sega na 15 stepeni edvaj disham. Toa ti e – kompleks NORD-EST. Poljacite pa, preminaa na nivnoto omileno meni – nosenje na sandali i corapi. Planiram nekoj den da platam za billboard na koj ke napisam so golemi crveni bukvi – NE NOSETE SANDALI SO CORAPI!!! GADNO E!

Osven toa vo ovaa prolet se zabelezuva zgolemeno nosenje na dolgi suknji so sekakvi vidovi na svetulki. Arno ama za toa nema da plakam billboardi, ke im pomine v godina, koga ke se smeni modata, ili alishtata koi doagjaat uvozeni od kina

Osven toa prolet RULEZ! Jas odam na koncert na prodigy valjda, naskoro! :) ha, deset godini prekasno, ama nema veze, atomskata mravka se ushte zivee! a i decata mi se razucija, denes na primer napisav samo eden kec, dodusha lesno beshe, i ne im gi zemav livcinjata koga prepisuvaa – neka bega neshto od firmata

vo prolet se budi vo mene Aleksis Zorbas (osobeno posle gledanje na La Strada i Antoni Kwin)...i yebiga, se budi i ne saka da me ostavi na mira.
Zatoa uporno se gledam niz prozorecot i proveruvam kolku porasnale cvekinjata koi gi posadile pred mojot stan. Sekojdnevno ja proveruvam sostojbata na rascvetanosta na mojata predbalkonska grmushka, i da – ushte eden mesec i povtorno sum nevrabotena. Znaci na raspust:)

what more can Zorbas want!

недела, април 23, 2006

eden ne tolku dalecen...Pogrom

Na 27 februari 2002 godina, vo indiskata drzava Gujarat, vozot Sabarmati Express beshe prisilno zastanat vo gradot Ghodra kade shto zenskiot vagon beshe napadnat od strana na islamski ekstremisti. Za vreme na napadot vagonot se zapali (do den denes ne e jasno zoshto), i kako rezultat na toa zaginaa 59 lica. Zaginatite bea pretezno zeni i deca.

Lugjeto koi se vozea vo toj voz bea pretezno hinduistichki aktivisti, koi shto se vrakaa od proslava vo Ayodja (pretezno so indisko naselenie, vo 1992 godina unishtena dzamija, vo 2005ta mestoto na unishtenata dzamija e povtorno napadnato od strana na pet lica koi se ubieni od policijata). Smrtta na 59-te lica beshe pricina za eden od najgolemite akti na nasilstvo vo dvaeset i prviot vek (so far). Faktot deka muslimanski ekstremisti napadnaa voz so hinduistichki ekstremisti, koi shto sepak, ne bea mnogu zasegnati, bidejki vo incidentot zaginaa pretezno zeni i deca, bese pricina za ona shto denes se narekuva GUJARAT POGROM.

( kontekst: Bidejki ne gledam cesto vesti, koga bev vo Indija nemav pojma za nekakov si ogromen konflikt pomegju indijcite i muslimanite, osven onie siroko-poznati vo Kasmir i site onie problemi sozdadeni od sozdavanjeto na Pakistan. (Sovremenata istorija na Indija e, cinam, poveke komplicirana od balkanskata, shto e retkost) Vo Bangalore sekojdnevno odevme na filmski festival kade shto sekoj den se pustaa nebollywoodski indiski filmovi i germanski filmovi. Eden den gledav film za Gujaratskiot Pogrom (staven sepak vo pozadina na glavnoto dejstvo) i. blagodarenie na Mahendra, edno drugarche so poteklo od Mangalore, doznav mnogu raboti za nego. Najpoveke od se se zacudiv na toa, kako tolku uzasen nastan pomina skoro i nezabelezano vo globalnite mediumi. Mozebi, zaradi toa shto Amerika ne beshe direktno zasegnata...mozebi da)

Vednash potoa na ulicite izlegoa izjadnici gnevni lugje koi zapocnaa da palat i ubivaat niz muslimanskite kolonii. Na ulicite mirisashe na izgoreno covechko meso. Ne bea poshtedeni zenite i decata. Spored podatocite na indijskata vlada – zaginaa 254 indijci i 790 muslimani. Za isceznati se proglaseni okolu 250 lica. Spred podatocite na organizaciite za covekovi prava zaginaa okolu 3000 lica. Okolu 150 000 lugje ostanaa proterani od svoite domovi, i shto e najstrashno, seto toa se sluchi so tivko odobruvanje na gujaratskata vlada. Premierot na Gujarar, Narendra Modi, na primer, za vremeto na traenjeto na pogromot rekol – na sekoja akcija ima soodvetna reakcija. Posle toa ne priznaval deka rekol takvo neshto, no sepak negovata genijalna misla mu dade dozivotna zabrana za amerikanska viza Kako za primer, eden muslimanski pratenik vo Gujarat, cel den dzvonel na policija koga negovata kolonija bila napadnata. Se javuval i placejki molel da dojdat i da go spasat nego i negovata familija. Policijata se pojavila duri otkako negoviot imot bil unishten, a toj i negovata 17-clena familija –mrtvi.

Pogromot i negovoto odobruvanje od strana na vladata, mi asociraat na hitlerovoto „Konechno Resenie” kako plan za brishenje na evreite od istorijata na svetot.

poveke : http://www.hrw.org/reports/2002/india/
aha, da ne zaboravime: Isus Voskrese!!!!

петок, април 21, 2006

what’s up in EU? part X 1.1

Pro-Scriptum. Dve optimistichki prikazni
za citanje na postot e potreben sountrack- posledniot album na Nick Cave, navodno, spored recenzijata (albumot ne sum go slusnala), ne e normalno da covek pisuva tolku prokleto depresivna muzika, posle cieshto slushanje ti doagja da se ubiesh...epa zatoa ne sum go slushala

body of post:

Polska e mnogu super zemja, se se razviva, se gradi, nie daskalite duri posledno dobivme pokacuvanje na platata za o.005 nasto, t.e za edna paketa cigari plus. Seto toa bese urameno i staveno na oglasna tabla, za da se raduvame. Lekarite strajkuvaat, za obicen pregled se ceka nekolku meseci, za operacija – godini. Nema vrska toa shto moze da e kasno. Sepak, dojde proletta, lugjeto masovno se potat po tramvai. Vo nedelata postojat petok i sabota, i postoi PIVO. Pivo e edna od osnovnite pricini za ziveenje vo Polska
(nov red)
(nov red)
Edno dva meseci ne gledav voopshto televizija. Kako nadomest, sekoj bozji den gledav minimum po eden film na dvd. Eden den rekov deka ako prodolzam ke zbudalam i se vrativ na ponudata od 4 kanali koi gi imam na mojot televizor. Denes na primer, gledav The Bold and The Beautiful, dokolku zapametiv dobro beshe 2867 epizoda. Amber bese trudna i sakase da se porodi, ama ne znaeshe na koj e bebeto. Dali na mazot i dali na bivshiot i. Dilema Fkraj! Go iskluciv televizorot.
Ja poglednav mojata skromna kolekcija od 6 bollywood filma – resiv deka denes ne mi e potrebna pozitivna energija – petok e da mu se snevidi.
(nov red)
(nov red)
Posle toa se setiv deka televizija gledav i vo vtornikot. I od toa shto go gledav resiv da vi prenesam dve vistiniti prikazni za sostojbata na zivealishtata vo moderna Evropska Unija. Se so cel, evroentuzijastite da prodolzat da se raduvaat deka eden den, ete i zlatna Makedonija ke bide del od nea.

stay tuned...

четврток, април 20, 2006

test post za do vecer

Elena Risteska, Macedonia, Eurovizija, Evrovizija, Makedonija, Ninanajna, Seks, Severina, Jadi Burek, Trendo, Dolu Vlada!!!

понеделник, април 17, 2006

ne mom

ej ne mozam
arno ama ima edna pesna, ne deka se razbiram od muzika, ama ima edna pesna ete. Ne e do muzikata, do zivotot e. Mislam deka pesnata onaka mi bila najdolgo vo repeat vo istorijata na moeto slushanje na muzika. Pred se zaradi site vidovi na genijalni rimi koi shto gi zaboraviv kako se vikaat a me mrzi da proveruvam- onie so povtoruvacki soglaski na sekoj slog i toj shit- (ej ke goram vo pekolot shto go prodadov angliskiot Norton english anthology of literature za 2 pati poskapo otkolku shto go kupiv), a dva zaradi toa shto rimite me krijat tebe i mene, vo neoliberalizam i komunizam, vo socijalizam i anarhizam, vo debilizam i idealizam. Shto da rasprikazuvam....let Thom sing on my blog

Drag him out your window
Dragging out the dead
Singing I miss you
Snakes and ladders
flip the lid
Out pops the cracker
Smacks you in the headKnifes you in the neck
Kicks you in the teeth
Steel toe caps
Takes all your credit cards
Get up get the gunge
Get the eggs
Get the flan in the face
The flan in the face
The flan in the face
Dance you fucker
dance you fucker
Don't you dare
Don't you dare
Don't you flan in the face
Take it with the love its given
Take it with a pinch of salt
Take it to the taxman
Let me back
Let me back
I promise to be good
Don't look in the mirror at the face you don't recognize
Help me, call the doctor, put me inside put me inside put me insideput me insideput me inside
I keep the wolf from the door
But he calls me up
Calls me on the phone
Tells me all the ways that he's gonna mess me up
Steal all my children if I don't pay the ransom
And I'll never see them again if I squeal to the cops. . . .
Walking like giant cranes
And with my X-ray eyes
I strip you naked in a tight little world
and are you on the list?
Stepford wives who are we to complain?
Investments and dealers
Investments and dealers
Cold wives and mistresses
Cold wives and Sunday papers
city Boys in First Class
don't know we're born just know
Someone else is gonna come and clean it up
Born and raised for the job
Someone always does
I wish you'd get up get over
get up get over and turn the tape off
I keep the wolf from the door
But he calls me up
Calls me on the phone
Tells me all the ways that he's gonna mess me up
Steal all my children if I don't pay the ransom
And I'll never see them again if I squeal to the cops

петок, април 14, 2006

nov template i novi problemi

Ania smena template kako shto mozite da vidite i sami a kako shto isto taka moze da vidite i sami it sucks big time
baram pomosh vo goltanjeto na postovi do polovina, neformiranjeto na linkoti na naslovite na postovite i opshtiot haos shto se formira na sidebarot kako i pri ushte 50 milioni drugi raboti
ama nemam sila poveke
posle 2 saati machenje nishto ne uspea
malce pauza

вторник, април 11, 2006

proletna teorija

Svetot e poln so prikazni. Gi gledame sekojdnevno, gi ziveeme i dozivuvame. Ni gi raskazuvaat i gi tvorime. Sekoja prikazna, izmislena ili ne, e blagodarnost kon fenomenot na ziveenjeto. Raskazuvanjeto e svesno ziveenje. Povtorno dozivuvanje, komuniciranje so minatototo, so ona shto bilo i shto mozelo da bide. Raskazuvanjeto e blagoslov koj mu go davame na onie koi citaat. Sekoj treba da raskazuva. Sekoj treba da se sekava. Sekoj treba so sebe da gi nosi ispisani negovite denovi, minuti, sekundi. Sekoj mig vo zivotot e skapocen. Sekoja bolka i sreka se nepovtorlivi. Se nosi amanet kon onie na koi shto im e najpotreben.
Sekoja prikazna vredi da se raskaze. Dokolku ja procitash, togash napisana bila za tebe. Dokolku jas ja procitam tvojata prikazna, togash sme gi splotile zaedno tvoeto postoenje i mojata idea za tvoeto postoenje. Kako takvo, sme stvorile kosmicen sudir na iskustva. Sme izvrshile razmena na duh i postoenje – poimi sami po sebe, sveti.

Zastani, kade i da si. Otvori go prozorecot i vnesi se vo deneshniot den – vecer ili utro, seedno. Dokolku duva veter, pogledni vo negoviot pravec. Dokolku kape dozd, seti gi kapkite na tvoeto celo. Dishi dlaboko, iako ne si svesen – tvojata prikazna dobiva najdlaboko znacenje bash vo polumigovite koga ti doagja na pamet deka si edinstven vo univerzumot. Bash toa iskustvo e vredno za raskazuvanje. Toa e tvojata zadacha – da go doziveesh i prenesesh vo eterot – vozduhot koj do dishesh e poln so prikazni

Svetot e poln so prikazni – mojata, tvojata, nivnata. So sekoj nareden den preprocituvaj gi povtorno i dopisuvaj nareden list. Neka tvojata refleksija ja prodlabochi iskrenosta na delot od vecnosta koj shto ti bil daren za ziveenje. Ostavi pecat od dlanka, traga od prst. Potpishi se na morskite branovi.

dovolno e.

понеделник, април 10, 2006

la blog pur la blogizam

klikam na word totalno bez inspiracija. Si velam, dobro de ania imash li ti voopshto neshto pametno za denes da kazes a? (pred toa ima prasanje dali imas voopshto neshto pametno da kazesh, ama samo vo zagrada...demek sporedno e)
Da si odgovoram li? Vo globala ne kazuvam pametni raboti, kazuvam raboti koi sami si se kazuvaat. Si se kucaat sami na stranicata koja shto ja staviv na page outlook da znam da ne ja preteram vo pisuvanje, kako shto najcesto si znam. Da pazam li kako da mi odat pasusite, da ne dobijam pravoagolnik post. Mozebi denes ke napisime eden triagolnik post. Toa garant ke bide prviot triagolnik post na makedonskata blogosfera. Odsega pa nataka, sakam da sum poznata po imeto – Ania, the first triangle poster in the Macedonian blogosphere
na angliski sekogash poubavo mi zvuci.

prv triagolen post vo makedonskata blogosfera

start of prv triagolen post:

i toa ke bide vo prav agol, samo nekak
o da naredam. ako pisuvas triagolni p
ostovi onda ima problemi so broenje
na bukvi, bidejki treba triagolnik da
izleze na krajot pa taka da pravilat
a za delenje na zborovite na slogo
vi ovde ne mozat da bidat prime
nuvani bidejki vo toj slucaj tria
golnosta na postot se gubi vo b
estraga. Ama se za formata, s
e vo imeto da se bide prv tri
agolnest postuvach na blog
.Dodusha ne znam se usht
e koja e celta na postot a
ma mislam deka ovoj ti
p na postiranje e dosad
en pa mojot prv triago
lnest post ke bide po
se izgleda i poslede
n. Znaci, ovie vido
vi na postiranje n
e se zabavni nitu
najmalce za pos
tirachot a kam
o li za citatel
ite. mislime
deka e dos
ta ama im
a ushte e
nekolku
redovi
za po
poln
uva
nj
e

perfect!

kraj na prviot triagolnest post.

четврток, април 06, 2006

Javno Priznanie


ok dosta bese lazenje. Denes javno priznavam – imam Bollywood opsesija. Cudno e toa deka koga bev vo Indija imam zdrav odnos kon bollywood, onakov kakov shto ima sekoj normalen covek – deka e zivo sranje i deka e beskrajno kicerajski. Se dodeka ne sednav edno nedelno popladne da gledam eden film so naslov – Kal Hoo Na Ho.

Odtogash ne priznavam ni dzoni dep ni dzeremi ajrons (i ne, malite bukvi ne se pecatna greshka). Shah Rukh Khan go sonuvam sekoja vecer a idealna zena e Aishwaria Ray. Nema na svetot posimpaticno sushtestvo od Kajol. Se ushte ne mozam da ja svaram Kareena Kapoor, a i decko i Shahid – epten se grozni. Arno ama otkako denes go gledav Murder, poracan preku ebay btw, inaku nema da se kupi normalno vo prodavnica, se zaljubiv vo Mallika i vo Ashmit Pattel a bogami i vo Emrat Rashmi . Nema na svetot poseksi zenski zaripnat glas otkolku onoj na Rani Mukherjee a Chuck Norris mozi voda da mu nosi na Amitabh BachcHan, a i sin mu Abishek ne e daleku zad nego. Najdobrata peacka na svetot e sekako Lata Mangeshkar (a i sestra i Asha). Sorry David Lynch, ama te jade Yash Chopra a na Ennio Morricone mu se zablagodariv otkako go slushnav sountrackot na Veer-Zaara na Madan Mochan ili pak Lagaan na AB Rahman. With all due respect, Goce Delchev, ama najakite mustaki na svetot gi imashe Aamir Khan vo eden od svoite filmovi...bashka toj krena pojako vostanie od tebe – samo gledajte go The Rising.I ah, ushte kolku li dushi propustiv da spomenam.



Hollywood is dead, Hindustan Zindabad. (da zivee India)
saire jaise achcha Hindustan hamara
Vande Mataram!!!!


p.s pogodete koj e na slikata

петок, март 31, 2006

Bileto

Sakajki od nea da napravam glaven junak na nekoja prikazna teshko mi e da i izmislam ime. Koga i izmisluvam novo ime, i koga i davam zivot na hartija seto toa izgleda nelogicno i plitko. Mozebi zaradi seto toa resiv barem da i go ostavam na raat imeto – ne bi mozela da bide neshto poveke ili pomalku od Bile. Znaci, Bileto, ova e prikazna za nea i za nas. Mozebi, ovaa prikazna e poveke za nas otkolku za nea, taa sepak zamina prva. Posleden pat ja vidovme so golem stomak, pievme kafe i pusevme cigari. Sedevme vo mesto koe shto se zatvori brzo so toa. Isto taka i taa brzo potoa zamina Avstralija. Nabrzo i del od nas ke zamine vo Avstralija, site tamu ke zaminime. Avstralija e Neverland, ima palmi i pirati. Definitivno site ke zamineme vo Avstralija, samo shto taa zamina prva.
Bileto prva propushi. Taa opshto zemeno prva mnogu raboti proba. Zemajki vo predvid deka bese od borimecka, a toa e i eden od prvite delovi od gradot koi gi gledame koga vleguvame vo Bitola so voz. Se kaj nea beshe prvo. Prva oblece bunda, prva otide na goa zurka i prva imashe seks. Bileto imashe postara sestra koja shto osven vo desetkite na masinski ne beshe nishto prva. Se drugo i pripagjashe na Bileto i Bileto beshe svesna i gorda na toa nejzinite dostignuvanja.
Eden nejzin tipicen muabet izgledashe vaka bash:
- Lele peer, vcera sedime vo Plejboj, i igram jas bilijard so gazdata. go rusiv znaci, deset- nula za mene. Mi veli – bile kako tebe zenska nema druga, sedi ovde kaj mene ke pieme viski. I izvade od sankot Ballantines i sedime pieme. Pijam jas, pie toj, pijam jas pie toj. Posle dve sisinja toj pocna da mi se pusta. Jas mu velam sedi miren, ne sum jas za tebe, imash zena, imash deca. Toj mi veli, ne Bile, zena mi ne moze da ispie nitu edna casa viski a ti si vo se prva! Duri i vo Bilijard me tepa, a mene dosega zena me nema tepano nitu ednash. Jas mu velam - sedi miren, donesi ushte edno sise. Go otepavme i nego i toj padna pod masa a jas mu vikam na kelnerot –decki aj donesi ushte po edno od tie, gazdata da go razbudime.
Bileto beshe mnogu drushtvena. Gi znaeshe site, cela Bitola i so site imashe vrski. Ni veleshe nikogash da ne se sekirame bidejki mozeme da vlezeme kade i da posakame i koga i da posakame bidejki izbacivacite i se komshii. Se znaese so cel klan na Norisovci i so Pero Sizofrenikot. So nea sekogash se custvuvavme bezbedno.
Od vreme na vreme, koga Bileto ne beshe so nas, nie se druzevme i so drugi lugje. Togash do nas stignuvaa glasini deka Bileto bila kurva. Nie na toa velevme deka Bileto ne e kurva. Bileto ne bi mozela da bide kurva. Kurvite legnuvaat za pari i stojat pod feneri. Bileto ne gi ispolnuva tie uslovi – sledstveno site tie moroni na koi shto Bileto im udrila korpa ne bea vo pravo.
Posle devet meseci druzenje so Bileto navistina mozevme da vleguvame vo site kafici, imavme besplatni pijacki. Bileto najcesto isceznuvashe nekade posle tretata ama nie ne i se lutevme. Znaevme deka narednite denovi Bileto ke se vrati i ke ni raskaze kako sedela so dj-ot od Skopje za Sank vo Underground i mu kazuvala shto pesni da pusti, ili pak ke ni raskazi kako koga imalo rok festival vo nea se zaljubil tapanarot od Beograd koj shto pijan kamen otisol po nea do Borimechka i gi razbudil nejzinite vo 4 sabajle.
Posle devet meseci druzenje so Bileto nie zavrsivme prva godina gimnazija so cetvorki i trojki a Bileto otide na popravni ispiti po hemija i angliski. Jas sedev so Bileto da ja ucam angliski. Dojde kaj mene nekolku pati koga moite bea na rabota. Dodeka jas i raskazuvav za toa deka vo indirekten govor present simple preminuva vo past simple taa pieshe limenki Skopsko i puseshe Camel. Posle toa jas nikako ne mozev da ja ubedam majka mi deka ne pusam cigari, a i stvarno ne pusev. Toa se sluci podocna, i Bileto nemashe udel vo moeto zapagjanje vo porokot na nikotinizam.
Posle dva meseci Bileto kepna. Na prvi septemvri nasata cetirisobna klupa beshe prazna za edno mesto. Bileto sepak dojde na prviot odmor i zaedno otidovme na Tepsija bidejki casovite po likovno i muzicko bea dosadni i Bileto trebase da ni najdi opravdanie preku nekoj od Karpos.
Posle toa nie pocnavme da ja odbegnuvame Bileto. Poveruvavme vo toa deka Bileto e kurva, posle toa koga vidovme kade odi koga isceznuva. Prestanavme da veruvame deka Bileto e sposobna da ispie onolku kolku shto tvrdeshe, a i nekako ne ni se cineshe posle izvesno vreme interesno toa deka nekoj e sposoben da ispie mnogu. Osobeno otkako edna od nas posle pienje na devet konjaci vo eden saat za Nova Godina zavrshi na infuzija. Tamu ja spasi eden mnogu dobar medicinski brat koj ne i kaza na nejzinite i od togash bevme sigurno deka preteranoto pienje na alkohol nishto dobro so sebe ne nosi.
Nabrzo potoa doznavme deka Trozo bese obvinet za ubistvo, pa pocnavme da pazime kaj izleguvame. Nabrzo zaklucivme i deka mestata kade shto Bileto igra bilijard so gazdata se polni so stari bekari i resivme da ne vlezime vo nitu edno od mestata koi shto Bileto ni gi preporacuvashe, i po cena da ima besplatno viski.
Ushte podocna edna od nas prestana da pie zestoko pa se prefrli na pivo. Dve od nas dobija opomena pred isklucuvanje za nad 150 neopravdani. Posle toa roditelite na edna od nas se razvedoa i dobivme makea za ozboruvanje. Seto toa sepak ne beshe pod vlijanie na Bileto. Bileto najde druga drugarka. Se vikashe Kate.
Kateto beshe visoka i ubava. Imashe mnogu akni na liceto ama toa ne i preceshe da bide visoka i ubava. Kateto imashe i roditeli vo Amerika i ziveeshe sama. Ne odeshe na ucilishte bidejki toa ne i beshe potrebno. Kateto imashe i druga drugarka koja shto se vikashe Elenica. Elenica beshe zaljubena vo Kateto i mnogu cesto beshe prakana doma po rakija i sirenje, koga ke se potrosese zalihata kaj Bileto a prodavnicite bea zatvoreni.
Sepak, togash nie ne se druzevme so Bileto, iako Bileto znaeshe mnogu dobro da gleda na kafe, iako Bileto pusese Kamel bidejki nejziniot komshija rabotese vo Frishop i i gi davashe bez pari. Togash ne se druzevme so Bileto i smetavme deka Bileto e patologicna lazlivka. Ne deka se sramevme od nea ili neshto drugo, tuku ednostavno ni se razdelija patishtata.
Posle toa gi vidovme Kateto i Bileto. Beshe zima i pagjashe sneg. Sedevme na klupa pred Magnolija i pusevme Boss. Razmisluvavme kako da dobieme gratisi za nastapot na Last Expedition i gi vidovme Kateto i Bileto. Nosea kusi beli bundi i visoki potpetici. Bileto noseshe mini a Kateto kozni pantoloni. Ni padna smeshno i se smeevme. Bileto ne vide od daleku i ni vikna – ej pazete a? Kolku sum jaka, kako od Pariz! Kako od Rim! So Kateto ke odime vo Germanija.
Posle naredni nekolku meseci voopshto ne ja gledavme Bileto. Kateto beshe nasekade, vo sekoj kafic, na sekoja avtobuska stanica. Nekogash noseshe bunda a nekogash noseshe trenerki. Ednash ni rece deka Bileto e nenormalna i deka e patologicna lazlivka. Nie ne i odgovorivme nishto. Kateto ja isprati Elenica po Vino i go ispivme.
Vo juni zavrsivme vtora godina sredno i edna od nas imashe popravni ispiti a drugite se izvlekovme so trojki i cetvorki. Od nasite 150 neopravdani napravivme 300 no nikoj ne ne brkashe od ucilishte.
Posle edna godina, zavrsivme i treta godina i sedevme vo edno mesto so crveni zidovi i pernici na sofite. Bevme dogovoreni so Bileto, taa dojde i poraca votka-sveps. Ni rece deka e trudna i deka ke se mazi. Ni pokaza sliki od Bobi i rece deka za 2 meseci ke rodi sin vo Sidnej. I poracavme se najubavo i da ne pusi ako e trudna. Ni rece deka nema gajle, deka i majka i pusela ko odzak pa ete shto i fali. Imavme kiseli nasmevki i bevme mnogu tazni deka e trudna ama toa ne sakavme da go pokazime. Deluvashe srekno.
Posle blisku 10 godini od goreopisanite nastani nemame pojma shto se slucuva so Bileto. Sepak, neshto ni veli deka iako vo Sidnej e zeshko taa sigurno nosi bela bunda i sedi zad nekoj sank. Definitivno pusi pura i zboruva so gazdata. Igraat Pikado i taa go tepa na sekoe. Gazdata e fasciniran i ja bara za zena. Taa so smeenje go odbiva i zaedno ispivaat ushte tri sisinja shardone.
Sakajki od nea da napravam glaven junak na mojata prikazna teshko mi e da izmislam poenta. Edinstveno neshto shto mi pagja na pamet e deka verzijata na toa shto Bileto pravi vo momentot e sigurno tocna. Taa sigurno bi sakala taka da bide. Dokolku sepak Bileto ne uspea da ja spusti kilazata posle bremenosta, rodi ushte nekolku i mazot i redovno ja tepa. Duri i da beshe kurva i da ne ja bivashe za angliski. Pa duri i da beshe stvaro patologicna lazga, gledajki nazad sigurno gi spomenuva nejzinite 10 pobedeni partii bilijard, ili beljot – seedno dali i se slucile ili ne, i otvora naredno sise Badel.
Ma garant gi ima i vo Avstralija.

понеделник, март 27, 2006

Slaughterhouse 5 by Kurt Vonnegut jr.

Vonegut e eden od retkite pisateli koj me tera da razmislam, mnogu da razmisluvam za raboti za koi ne sakam da mislam. Me tera da razmisluvam za sustinata na zivotot, za ljubovta, vojnata, za mizerijata na sekojdnevieto i za ubavinata na individualizmot. Me tera da prelistuvam, ne veruvam vo toa shto go citam i da baram da ne imam neshto propusteno megju redovi. Koga ke procitam roman ili raskaz od Vonegut, vednash posle poslednata stranica se vrakam na prvata – sakam da go procitam ushte barem ednash. Cuvstvoto e mnogu mazohisticko, bidejki Vonegut retko i koga pisuva za srekni okolnosti, iako i koga pisuva za atomski bombi ti doagja da se postelish od smea. Koga za prv pat se sretnav so Vonegut, toa go napraviv bash so Slaughterhouse 5, ili ete vo sloboden makedonski prevod – Klanica 5.
Glavniot junak vo prikaznava ne deluva mnogu, ima problem so vremeto – celo vreme e frlan te napred te nazad – te vo pregratkite na holivudska super dzvezda te vo zarobenishtvo vo Drezden, te vo detstvoto te e kidnapiran od vonzemjani. Nishto cudno shto tipot skrenuva nervno. Postrasno e samo toa shto Billy Pilgrim e vo sustina simbol na individuata koja shto e igracka vo racete na surovata realnost na 20 vek, vek na plasticni pin-up devojki i letecki cinii kako i vek na koncentracioni logori i masovni ubistva. Koga Billy ke bide kidnapiran od Trafalmadorcite vo sustina ke mu bide sosema udobno, iako ke bide staven vo staklen kafez vo zooloshka gradina za mali trafalmadorcinja da go nabljuduvaat coveckiot vid. Trafalmadorcite ke mu raskazat vo koj film bil vlezen....se raboti za konceptot na vremeto. Se e sklopeno vo edno – site tri nasi covecki koncepcii za nego. Na primer, koga nekoj ke umre vo edno vreme, vo drugo e sreken, ziv em zdrav – i seto toa se slucuva paralelno.
billi znae duri i koga ke umre, iako okolnostite na negovata smrt voopshto ne se primamlivi (hidrogenska bomba vo Chicako, frlena od Kina, 1976) toj voopshto ne se plashi od smrtta – znae deka cim ne mu odgovara moze da se prefrli vo nekoj popovolen period – so pomosh na fintite na Trafalmagorcite.
a vo sushtina, trafalmagorija, Billy Pilgrim i negovata debela zena nemaat vrska so toa zoshto knigata ja obozavam. Voopshto ne me interesira naucna fantastika i mrazam voena literatura, ne me interesiraat nitu teorii za vremeto – shto po gjavolite e tolku magicno vo Slaughterhouse 5? Have I gone totally mad?
Vo sustina knigata e strasno neprijatna – mirisa na krv od sekoja strana, duri i od onie kade shto Billy sexa zgodni zeni...tema na knigata e VOJNA! Vojna, gledana od onaa neprijatna strana. Ovde imame bombardiranje na neprijatelska teritorija, na gaden nacisticki grad poln so gadni nacisti koi zasluzile da im se rusi kukata i odzeme zivotot. Sepak, ovde se pleska vo lice edna teorija koja shto i vo posledno vreme e dosta nepopularna, iako za vreme na detstvoto sekoj od nas ima izrecitirano minimum po edna stihotvorba za mirot i slobodata na nekoja poveke ili pomalku znacajna skolska priredba. Teorijata za Trafalmagorcite e samo ushte edna eskapisticka teorija za da se izbegne objasnuvanjeto na uzasite na 20 vek, koi ne se logicni i vo nitu eden slucaj ne se opravdani. Ubivanjeto ne moze da se opravda a moze da se patuva niz vremeto, nikogash ne bilo polesno. Trafalmagorcite isto taka imaat problemi so slobodnata volja. Billy isto taka ima so nea problemi. Kako mal odbral da potone no bil spasen protiv negova volja, bil frlen protiv negova volja, a bogami i negovoto patuvanje niz vremeto ne e do kraj po negova volja. Ovde se postavuva prasanjeto – shto so taa prokleta volja, do koj stepen sme sposobni da ja koristime? Dali voopshto taa volja ni se naogja po neshto vo zivotot?
Pred da se raspisam na trieset strani za simbolizmot i motivite na knigava – ke ja udostojam ideata za pisuvanje na avtorot so ednominutno molcenje.
· edna minuta molchi*
Vednash posle molcenjeto ke preminam na citati i kratok opis na obidite za cenzuriranje na trafalmagorskata vistina konecno otkriena od strana na Kurta Vonneguta jr.

“If I hadn’t spent so much time studying Earthlings,” said the Tralfamadorian, “I wouldn’t have any idea what was meant by ‘free will.’ I’ve visited thirty-one inhabited planets in the universe, and I have studied reports on one hundred more. Only on Earth is there any talk of free will.”

There isn’t any particular relationship between the messages, except that the author has chosen them carefully, so that, when seen all at once, they produce an image of life that is beautiful and surprising and deep. There is no beginning, no middle, no end, no suspense, no moral, no causes, no effects. What we love in our books are the depths of many marvelous moments seen all at one time.

the best of the best:

It is so short and jumbled and jangled, Sam, because there is nothing intelligent to say about a massacre. Everybody is supposed to be dead, to never say anything or want anything ever again. Everything is supposed to be very quiet after a massacre, and it always is, except for the birds. And what do the birds say? All there is to say about a massacre, things like “Poo-tee-weet?”

Cenzura:

Here it is, spored avtorite na knigata edna od najcesto cenzuriranite knig na 20tiot veke – pred se od politicki pricini. Spored obvinitelite – knigata e tuzba protiv vojnata, ja kritikuva vladata. Knigata e antiamerikanska i antipatriotska – spored obozavatelite – toa e pricinata za nejzinata genijalnost. Vonnegut izjavil ednash deka knigata e dokaz deka – teska e da se kaze neshto pametno za masakr (vidi citat gore, so pticite) . Obvinitelite se plasat deka posle procituvanje na knigata sekoj mlad i pameten covek nema nikogasdh da pomisli da zeme ucestvo vo nekoja si vojna, shto e losho za Amerika. Toa e dobro za Amerika – velat obozavatelite, i nikako da se razberat veke dolgo vreme.
Nekolku kutri daskali po literatura bile izbrkani od ucilishte, ushte nekoi drugi zavrsile potragicno – vo apsaana. Interesno e toa shto nemalo nitu eden sudski proces protiv izdavacite ili avtorot, a samata beseda za site vidovi na protesti protiv knigata zafaka neverojatni 10 strani shto e retkost vo nea. Ona shto se cini najstrasno, e faktot deka aktuelnosta na knigata nekako ne opagja i nema tendencija da bide taka vo kusodoglednata idnina...shto ragja moznosti za naredni obidi za nejzino ignoriranje i obidi za unishtuvanje.

петок, март 24, 2006

Catcher in The Rye na J. D Sellinger

Knigata uspea da vovede cudo kontraverzii bez upotreba na mnogu vulgarizmi, bez droga i bez ich seksualni sceni. Fala mu na boga, dodusha, zemajki vo predvid deka glavniot anti-junak, Holden Caufield, e srednoshkolec. Romanot e izdaden pred edno 50-tina godini, najprvo vo US a posle nekolku godini i vo Britanija. Preveden e na mnogu jazici, i e lektira vo sredno vo Polska, shto pridonesuva da mnogu deca ne sakaat da ja procitaat po difolt bidejki neli, se shto e lektira e dosadno i ne cini. They couldn’t be more wrong.
Catcher in the Rye mi padna vo race na starost, koga i mene mi beshe lektira ama na fakultet, i prvoto neshto shto si go rekov koga ja procitav e – knigo, zoshto namesto da te citam tebe si go trosev vremeto na svoi 15-16 godini na Herman Hese i Paolo Koeljo. Zoshto nekoj pameten vo Mk ne se nasol da te stavi vo lista na knigi za citanje, namesto na primer eden kup knigi od bivsata jugoslovenska literatura, ne odminuvaat bezbroj klasicni dela od svetskata literatura, koi gi otkrivame slucajno i zalime deka ne ni padnale vo race tokmu togash, koga ni bile najpotrebni. dodusha, mozebi ima i nekoja racionalna pricina za seto toa. Siroko poznat fakt e toa deka, zaradi pustiot Holden Caufield, Mark Chapman, eden ubav den pred okolu 20tina godini go zastrelal John Lennon. Pricina? – Smetal deka e “Phoney” i sakal da ne zastiti od negovoto polno so lagi vlijanie! Koga ke razmislam podobro, do nekade i bil vo pravo. Se vo imeto na nevinosta i naivnosta na mladiot covek! Daleku od puritansko-konzervativni ideali, daleku od hipicki idei, se vo imeto na univerzalnata nevinost i iskrenost – holden, a i Chapman, ne zavrshile ubavo! Za sreka, Caulfield, ne predizvika premnogu zrtvi. Da beshe napisano za nego denes, sigurno namesto da bega od svoeto skolo vo NY i da se prepusti na branjenje na cesta na site deca na svetot, ke naracal kalashnikov preku internet i ke zastanel na vrvot na nekoja 57-katnica da strela na se shto se dvizi. Ama ete, mladicot bil pacifist. BTW, na Wikipedia procitav i deka nesudeniot ubiec na Ronald Regan isto taka imal mala opsesija so Knigava.
Kratka sodrzina so spojleri (kako i po obicaj): Holden Caufield e izbrkan od negovoto ucilishte pred boziknite praznici i namesto da se vrati doma da odlezi kazna so frlanje gubre po tri pati na den, se resava na samostojno lutanje po ulicite na New York koe ke zavrshi so toa shto za negovite slucki ke preraskazuva od psihijatriska bolnica.
Kratko objasnuvanje na naslovot: vo sustina igra na zborovi i parafraza na edna pesna. Holden si pravi film deka negova zivotna zelba e da stane zastitnik na site nevini deca. Saka da stoi pred provalija za da ne gi ostava decata da padnat vo nea. Go frustrira toa deka vo ucilishteto na sestra mu nekoj napisal „Fuck You” i pagja vo bunilo koga sfaka, gledajki ja povtorno sestra si Phoebe, kako se vozi na ringispil, sfakajki deka nikogash, ama ona nikogash nema da moze da go promeni svetot, i deka decata, porano ili podocna ke se pretvorat vo phoneys, i toj nishto ne moze da napravi protiv toa. Nikogash ne bi mozel da gi izbrishi site Fuck yous napisani po zidovite na celiot svet.

Memorable Quotes: (po zelba na Moby, a i zoshto da ne u stvari)
Anyway, I'm sort of glad they've got the atomic bomb invented. If there's ever another war I'm going to sit right the hell on top of it. I'll volunteer for it, I swear to God I will."

What I have to do, I have to catch everybody if they start to go over the cliff- I mean if they're running and they don't look where they're going I have to come out from somewhere and catch them. That's all I'd do all day. I'd just be the catcher in the rye and all. I know it's crazy, but that's the only thing I'd really like to be. I know it's crazy.

i poslednata recenica, edna od najdobrite posledni recenici ever written:
If you want to know the truth, I don't know what I think about it....Don't ever tell anybody anything. If you do, you start missing everybody."

Cenzura:

Catcher in The Rye e edna od najcesto baniranite knigi vo amerikanskata istorija. Shto e interesno, taa, kako shto kazav i prethodno, e i edna od najzastapuvanite knigi vo srednite ucilishta. Ambasadorot na US vo Australija im ja poklonil knigata na avstraliskata vlada, no. knigata bila vratena so objasnuvanje deka vo nea ima loshi izrazi i opisi na odnesuvanje na mladi lugje. Eden ucitel vo Oklahoma vo 1960 godina ostanal bez rabota vednash otkako na svojot cas procital delovi od knigata. Protiv knigata se protestiralo megu drugoto i vo 1977 vo New Jersey, so argumenti deka vo knigata se povikuva na predbracen seks, homoseksualnost i „ drugi vidovi na perverzii”. Edna majka vo 1978 godina izbroi 725 cenzuralni izrazi a protestot na roditelite od Washington duri smetal deka knigata e komunisticka konspiracija. Vo 80-tite knigata bile javno odbiena od nekolku amerikanski biblioteki, imalo se razbira brojni protesti na grupi na roditeli koi izdejstuvavale da knigata bila izzemena od nastavnata programa na mnogu ucilishta sirum Amerika. vo 90-tite situacijata ne se smirila, samo vo 1992 godina imalo tri golemi anti-Sellinger protesti. za protesti posle 1994 godina (isto taka burna) nema podatoci od knigata od kade shto kradam.

sleduva : Slaughterhouse 5 na Kurt Vonnegut jr. (the one and only motherfucker of his kind !!!)

p.s obrazlozenie: nemam namera da pisuvam za 100 knigi. Prvobitnata idea bese da opfatam okolu 10, shto sigurno ke go bide, a se nad taa brojka zavisi od moj kef i raspolozenie.

среда, март 22, 2006

Howl i po nekoe other poem

od Allen Ginsberg


Howl e vo sushtina eden krik na covek pripadnik na edna posebna generacija, legendarna vo amerikanskata kultura – bitnicite. Sepak, barem prvite redovi od poemata se moshne univerzalni i veruvam deka ne samo beat-persona moze da se prepoznae vo niv. Veli vaka:
„I saw the best minds of my generation destroyed by madness, starving hysterical naked, dragging themselves through the negro streets at dawn looking for an angry fix, angelheaded hipsters burning for the ancient heavenly connection to the starry dynamo in the machinery of night....” i taka natamu i taka natamu. Celata stihotvorba e vo stvarnost edna dolga glasna i neprijatna za uvo prosirena recenica. Ginsberg ja napisal vo 1956 godina. Koj e Ginsberg i shto mu bilo? – mnogu teshko e da se opishe. Del od Howl ima vo mojata norton antologija na amerikanska literatura, na 2559 strana (ah, taa kniga e povredna od zlato, se pravam pisman pet godini bidejki ja prodadov angliskata antologija – grrr) Ginsberg e ucenik (ama privaten) na Burroughs taka da dvata se prilicno skrenati. Pod negovo vlijanie Ginsberg se educira so evropskite im duhovni braka vo ludilo od tipot na Rembo, Kafka ili pak nenormalniot Yeats. Edna vecer Allen imal vizija, mu se objavil samiot William Blake koj mu izrecitiral nekolku negovi poznati pesni i od togash pa natamu ( pa na kraj vo psihijatarska bolnica) Ginsberg ima misija da pisuva specijalno za nego.
moj apsoluten hit e A Supermarket in California za kojshto nema da kazam nishto i samo ke ve posocam na poslednite nekolku stiha od prozo-pesnickata izlivot na misli na skrenatiot Genij Ginsberg koj shto gi posvetil ovie stihovi na negoviot vtor guru Walt Withman.
„will we stroll dreaming of the lost America of love past blue automobiles in driveways, home to our silent cottage?
Ah, Dear Father, greybeard, lonely old cottage-teacher, what America did you have when Charon quit poling his ferry and you got our on a smoking bank and stood watching the boat disappear on the black waters of Lethe?”
uuuf
tuku cenzura neshto beshe muabetot...

ok, odma

Cenzura:

nishto posebno, se razbira megu rabotite shto se teshki za preocuvanje imame megju drugoto – DRUGS! SEX! (Analen i Oralen , seksualnata revolucija daleku pred nego), Fiziologija – od onaa pokraj koja shto ne se preporacuva dorucak, spomenuvanje na PEDEROT SAM i many more.
Vednash posle izdavanjeto vo 1956 godina knigite bea „uapseni” od strana na policijata na San Francisko, se razbira pod itno bese izdadena zabrana za prodavanje. Vednash potoa sleduvase sudski proces koj predizvika ogromno vnimanie na javnosta i se razbira go proslavi avtorot. Se vodeshe debata vo koja shto megu drugoto ucestvuvashe i Burroughs, i bash inspirirani od pozitivnata presuda za negovata kniga, se resi deka sepak – howl and other Poems ke bide oslobodena od sekakvo obvinenie. Toa se sluci edna godina po izdavanjeto. Denes howl krasi bezbroj antologii i web stranici. Ne moram da dadam link, sami najdete si:)

ete taka, lesno pomina

sleduva : Catcher in the Rye – J. D Sallinger