Елефанта е остров близу Бомбај.Името на островот потекнува од пронајдените на неа склуптури на слонови глави. Некаде во шеснаесетти век допловиле таму португалците на кои им било забавно да уништат огромен дел од тие склуптури, концентрирајки се на сурлите и ушите на слоновите а освен тоа и рацете и нозете на боговите кои се таму претставени. Ако се оди на Елефанта тешко е да се види слон во камена или жива форма. Но, ако се качиме по тесната патека и ако во меѓувреме не ги потрошиме сите пари на сувенири кои се многу поефтини него во Бомбај ќе стигнеме до славните пештери на Елефанта.
Имено, на Елефанта се наоѓаат 7 пештери полни со склуптури и рељефи кои пред се претставуваат манифестации и случки од животот на Шива и неговата фамилија.
Следува цитат.
„За среќа, во Елефанта преживеа недопрена она што е таму најубаво и единствено во светот. Се работи за скоро 6 метри висока статуа на Шива-Махешиамурти, денес најпозната староиндијска склуптура. Мехашиамурти (некаде и Тримурти, прим. Прев.т.е.јас), Големиот бог има три лица – две лагодни, како заспани, и една разлутена. Сите три се поврзани со линга, т.е фаличен симбол. Од таа огромна, хармонично компоминирана статуа извира вечност која наговестува мир,но толку интензивно што многумина (не преведувачот) сметаат дека Шива ги хипнотизира, иако сите три глави се со затворени очи.
Водачот сепак не ни дава да ја гледаме статуата долго и со раката не вика да дојдеме на друго место од каде што истовремено може да се види Махешиамурти и далечната панорама на Бомбај (денес Мумбаи) од другата страна на морето.
-Погледнете на лингамот на Шива – вели тој – и на тие градби на десниот дел од брегот. Зарем не се слични?
И навистина, од таму се гледаат некои градби кои ниту се оџаци, ниту пак резервоари на нафта, ниту храмови, големи и копулести на врвот. Изгледаат сосема како фалуси.
- тоа се нуклеарни реактори, дами и господа. Она што се гледа е атомскиот центар Тромбај. Исто како што лингамот ја симболизира вечната, божја енергија на животот, така и тие реактори ја симболизираат енергијата на нова Индија.“
Завршен цитат.
Читам јас онака читам. Го споредувам своето искуство на Елефанта со искуството на писателот на книгата и наеднаш ја фрлам со краен невкус. На писателот на книгата “Делхијско А Бе Це“ споредбата на Шива и нуклеарен реактор реактор му се чини интересна, доста вистинска, и уште коментира дека сигурно Шива читајќи го ова задоволно се смешка задоволен од тоа што неговата сила може на толку моќен начин да биде манифестирана со нуклеарна енергија.
Јас сметам пак, дека Шива сигурно не реагира на начинот опишан од писателот. Тој заборавил да каже дека Шива има трето око. Вечно му е затворено бидејќи неговото трето око е око на гневот. Го отворал по потреба, секогаш кога луѓето кои ги створил си играат мајтап со него, кога се обидуваат да бидат слични на него, и пред се кога ја злоставуваат неговата симболика. Го замислувам како во моментот на дејството во книгата сериозно размислува дали да го отвори за миг па по ѓаволите да отиде и Тромбај, и Бомбај а пред се туристичкиот водач фасциниран што на 10 километри од него се наоѓа оружје готово да го смачка Пакистан и половина Азија. И тоа не на некоја пустина во Невада, туку баш во срцето на најголемиот индијски град, од најголемиот храм на Шива се гледа најголем потсмев кон него.
1 коментар:
На денешниве „Шива“ или поочно „Шиба“ водачи потребно е да им никне трето око и да им ги затвори досегашните две. .. Па тие при очи досега беа слепи, а за натаму останува да запалиме свеќа и да се милиме.
Објави коментар