apokalipsa spored Ania

Strashni vreminja dojdoa. Odra zamrzna a na mostot na Katedralniot ostrov lebedite nemaat plivachka povrshina. Blagodarenie na toa moraat da plivaat vo edna mala nezamrznata baricka koja shto im ima preostanato, no sepak, deneska nemaat publika. Vo globala koga pominuvam od tamu so tramvajot koj mojot alkatraz rabotno mesto – se slucuva show vo koe lebedite si gi perdashat svoite valkani krilja i blagodarenie na toa dobivaat grad od troshki, blicevi od aparati i bezbroj vpreni gerijatrisko-germansko-turisticki pokazalci. Denes nemashe ziva dusha. Site slusaa vesti na radio – pricite prokaslale vo Germanija.
ama ne bilo oficijalno.
Ama aj, za sekoj slucaj.
Obracot se stega, sekade okolu nas ama kaj nas ushte ne. Gledam dolu cekale da mu doshlo do tri kilometri. Ovie lebedive nemaat gajle, nemaat bash pole za manevriranje vo centarot na Wroclaw. Polosho e so pticite koi se berat vo zooloshkata gradina. Koga ke pomislam, dobro e shto vo Wroclaw e studeno. Vo sprotivno, bi bil idealen za razvoj na malarija. Desetici ostrovi ne se zaebancija.
Jas ziveam na soc-realisticko kopno. Mene sat me gabri za sfe. Pred nekoj den mi rekoa deka mi davaat dumpingovska plata, shto i da znaci toa. Po nivnata faca uvidov deka toa znaci deka me plakaat malku, so shto mi ja otkrija toplata voda. Mi preporacaa da kupam vesnik vo ponedelnik, togash izleguvaat oglasite za rabota.
Jas kupiv vesnik, imashe oglasi. Go frliv vo gubre. Me mrzi. Ne znam dali e polosho da se raspravam so pubertetliite vo moeto skolo ili pak so nekoi potencijalni klienti na koi bi trebalo da im prodavam muda za bubrezi. Prvoto, sega za sega, ke trae samo ushte nekolku meseci, a mojata tolerancija e dovolno razviena za da gi preziveam.
Vesnik ke kupam povtorno ama ne sega.
Vo posledno vreme se okolu mene staree. Gi nacukale po dvaeset i nekolku pa si mislat deka se napateni dushi. Site imame po dve godini raboten staz vo sredno 4 mesta, pa sme se izmorile i najdobro e ushte odsega da odime vo penzija. Se staree i toa na golemo. Temi na razgovor se reklamni kampanji, koi ne gi gledaat na televizija, tuku samite gi sozdavaat. Temi na razgovor se i integraciski zabavi za novovrabotenite po firmite, i shto komu koj mu kupil i za kolku za Sv. Valentin. Se razbira seto toa e proprateno so of lele lele treba rano da se stani, i of lele lele treba da se slabee, i da se se ostavat cigarite, i da se pie pomalku piva.
I of lele lele aman aman
Zimi sfe, ke ima kraj na svetot. Obracot se stega i lugjeto stareat na dvaeset i pet-sest. Ne samo shto stareat ama ni deca nemaat rodeno, ni stan nemaat kupeno, ama bioloshkiot casovnik si go pravi svoeto tik-tak-tik-tak.
Se sprema, blizi golemiot bran na starci. Toa ke bideme nie, bidejki posle nas ne saka nikoj deca da ragja. Ucilishtata ke se zatvorat, ucitelite ke se izbrkaat a na skolskite tereni ke se otvorat megunarodni koncerni. Vo vrska so toa site gradinki ke bidat trojazicni : polsko-koreansko-spanski ili portugalsko-rusko-svedski. Polskiot ke si go naucele doma.
Obracot se stega, a nie kako lugje-produkti so svoja neto-bruto kupoprodazna cena stareeme i rokot na upotreba se skratuva so sekoja godina od nasiot zivot. Od gore ni kaslaat i serat ptici. Pa si mislam, veselo mi stobom nekad beshe, pa si mislam, da pocnam da stedam za da odam vo Varanasi.
Pa ushte si mislam deka treba da izlezam i da kupam leb vo pekarata do katedralniot ostrov. Golem bel mek leb. I da go zemam aparatot, i da gledam preku objektivot kako lebedite, so svoite valkani krilja se pretvoraat vo vampiri i kashlaat vo mene.
Pa da sedam, ronam, frlam i odbrojuvam.

Dodeka na berzata cenata moja i cenata na site pagja, a nad mene cekorat dvegodishni kostumosani poligloti so akt tashni i ipodi, moite gerijatriski pokazalci pokazuvaat kon rekata