Me in the house on the haunted valley

Znaci jas, kako shto e gore napisano, vo momentot na pisuvanjeto na ovoj post se naogjam in the middle of nowhere. Ne cuva edno kuce. Kuceto se vika Egon i e mnogu strasen volk. Golem, debel, strasen no, toa e edno od retkite kucinja na ovoj svet od koe shto ne se plasam. Egon me gleda nekolku pati godishno no gi slusha site moi zapovedi i pokraj nego se custvuvam mokno. I vikam glasno – plashi se od mene!
Toa, sepak, ne ni pomogna vcera vecer. Prvo, delikventite so koi shto ja delam kukata in the midl of nouverot otidoa na benziska da kupat materijal za citanje. Vo meguvreme jas ostanav sama i vo meguvreme isto taka padna nokj. Posle pusenje na polovina paketa cigari pocnav da se plasam. Za sreka pocna da dzvonat redovno telefoni (te majki, te tatkovci, te KONECNO pokana za razgovor za rabota), no, po izvesno vreme telefonite se prekinaa. Dojde devet casot.
Kaj brat mi na mobilen svrtiv vkupno 5 pati od koi shto poslednite 3 pati se vkluci govornata poshta i jas normalno vo toj moment si napraviv film deka gi imaat ubieno vo pobliskata suma. Posle 5 minuti dojdoa i jas sfativ deka mnogu gledam filmovi no, za zal, nivnoto doagjanje ne stavi kraj na mojata paranoja. Se sluci ushte polosho, se zarazi i brat mi.
Posle toa igravme beljot nadvor i sekoj vozmozen zvuk od okolnite polinja predizvikuvashe predinfarktna sostojba kaj mene. Konecno, pocnavme da kruzime okolu kukjata vooruzeni so Egon, sekira i noz. I posle dobri nekolku sati paranoicenje se predadovme, otidovme na spienje vo 3 sabajle i ja preziveavme nokta. Sleduva ushte edna nokj, ovoj pat ke bidam hrabra a utre ke se vrakam so prviot avtobus. (btw, za da najdam avtobus treba da pominam dolini i planini)
Denes Egon dobro se najade i jas nema da gledam horor filmovi pred spienje.
Ako mi se sluci neshto, smrk.....si znaete....

AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!