изгрејсонце

18.04.1996

Во бура од гласови и солзи

во молскавици од омраза и грев

во река од крв и од пот

изгреа сонце

Мислев дека ме лаже

ќе се скрие како што правело досега

мислев

А тоа се смееше

Јаваме во бесконечното

шаховски фигури

подранувани од раката на судбината

прашуваат Постои ли Среќа?

Нашите очи се затворени

но изгрејсонце е Друже!

Генерацијо!

Изгрејсонце е!

Заборав 18.06.1996

го овековечувам времето

ми умира во пргратки

соптсвеното минато

Немам моќ да пеам

и само паметам како некогаш

се вивнав

Го паметам тогашниот видок

Како бев огромна

спремам нештата

кога не ги познавав

а сега

не знам

ни да пеам

to Ania who used to be a poet 14 years ago